Sheltie Inu

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Groot-Brittannië <> Japan -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Sheltie Inu

De Sheltie Inu is een kleine design hond, een opzettelijke kruising van de Shiba, een zeer oud jachthondenras uit Japan, en de Shetland Sheepdog, een herdersdier ontwikkeld op een groep eilanden voor de kust van Schotland bekend als de Shetland Eilanden. Hoewel deze honden over het algemeen zeer intelligent zijn, kan hun trainbaarheid aanzienlijk variëren, afhankelijk van het ras waarop ze gebaseerd zijn, en ze kunnen heel gemakkelijk of heel moeilijk te trainen zijn, of alles daar tussenin. Hoewel het een vrij kleine hond is, kan hun activiteitsniveau en neiging tot overmatig blaffen het leven in een flat wat ongemakkelijk maken, maar ze kunnen zich soms aanpassen als ze de hele dag door extra beweging en aandacht krijgen.

Geschiedenis van de Sheltie Inu

De Sheltie Inu is een opzettelijke kruising, de combinatie van een zeer populair en oud ras van kleine jachthonden uit Japan, de Shiba, en de Shetland Sheepdog, een kleine herdershond die werd ontwikkeld op de Shetland eilanden voor de kust van Schotland.

 

        

Een beetje van de Shetland Sheepdog

        
De Shetland Sheepdog is ook een kleine eilandhond, ontwikkeld op een heel ander eiland voor een heel ander doel. De Sheltie werd geboren op de Shetlandeilanden, voor de kust van Schotland, als een kuddedier om de uitzonderlijk kleine veestapel die op het eiland groeide onder controle te houden. Deze levendige kleine hond is het product van vele eeuwen ontwikkeling en hoewel de geschiedenis van de hond enigszins duister is, wordt aangenomen dat veel verschillende rassen betrokken waren bij zijn vroege ontwikkeling, waaronder de Schotse Collie, King Charles Spaniel, IJslandse herder, Border Collie en een nu uitgestorven mysterieuze hond bekend als de Groenlandse Yakki. Toen het toerisme zich ontwikkelde op de eilanden in de jaren 1800, begonnen boeren de kleine honden te verkopen aan bezoekers van het eiland, en fokten ze zelfs met kleinere honden zoals Corgi's, Papillons en Pomeranians om hun grootte te verminderen en de schattigheidsfactor te verhogen. Na verloop van tijd werden de honden minder geschikt voor hun oorspronkelijke doel en fokkers herintroduceerden meer Collie genetica in het ras, en de hedendaagse Sheltie is in staat om zowel een volleerd herdersdier als een trouwe en aanhankelijke huishond te zijn.
Standaard van de Shetland Sheepdog

 

        

Een beetje van de Shiba

De Shiba, ook wel bekend als de Shiba Ken, is de kleinste van de zes jachthondenrassen afkomstig van de Japanse eilanden, die allemaal overeenkomsten delen in structuur, uiterlijk en temperament. Hoewel de Shiba af en toe werd gebruikt om te jagen op groot wild zoals wilde zwijnen en herten, werd hij vaker gebruikt om klein wild en vogels te vinden en te verjagen. Bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog en uitbraken van distemper kort na de oorlog decimeerden de Shiba populatie. In de jaren 1950 werden fokprogramma's opgezet om het ras te redden door verschillende stammen van Shiba honden te mengen.
Standaard van de Shiba

Uiterlijk van de Sheltie Inu

De Sheltie Inu is een vrij kleine maar stevig gebouwde hond, met een rug die over het algemeen iets langer is dan zijn hoogte. Degenen die geïnspireerd zijn door de Shiba hebben meer compacte, goed ontwikkelde spieren, terwijl degenen die meer representatief zijn voor de Sheltie een iets langere, slankere verschijning hebben. Ze hebben over het algemeen een breed, wigvormig hoofd, een iets lange snuit met een afgeronde neus en een sterke, goed ontwikkelde onderkaak, en driehoekige oren die rechtop of driekwart rechtop worden gehouden, hoewel de ogen kunnen variëren tussen de licht driehoekige vorm van de Shiba en de meer amandelvormige van de Shetland Sheepdog. Hoewel de meeste Sheltie Inu donkerbruine ogen hebben, kunnen sommige de blauwe ogen of gedeeltelijke kleur van de Shetland Sheepdog erven, vooral die Sheltie Inu die merle-kleurig zijn of een ouder of naast familielid hebben die merle-kleurig is.

Temperament van de Sheltie Inu

De Sheltie Inu is een uiterst intelligent en alert dier dat verdere socialisatie, aandacht en training nodig kan hebben om een zelfverzekerde en goed aangepaste hond te worden. Het is essentieel om de geest van deze hond bezig te houden, vooral als je weg bent, omdat hij bij verwaarlozing waarschijnlijk negatieve eigenschappen zal ontwikkelen zoals verlatingsangst, ongelegen blaffen of destructief kauwgedrag. Het ouderras van de Shiba kan vrij moeilijk te trainen zijn vanwege dominantieproblemen en een algemene afkeer van wat hen wordt opgedragen, maar de Shetland Sheepdog is een zeer leergierige en uitzonderlijk gemakkelijk te trainen hond, en de Sheltie Inu zou in dit opzicht een voorbeeld kunnen nemen aan beide ouderrassen. Ze geven er de voorkeur aan om hun tijd door te brengen met het vermaken en vermaakt worden door hun familie, en zijn vaak liefdevolle en aanhankelijke metgezellen voor volwassenen of gezinnen met oudere kinderen, maar ze zijn niet altijd even tolerant tegenover kleine kinderen, vooral niet als ze luidruchtig of snel in beweging zijn. Het zijn zeer alerte hondjes en ook zeer goede waakhonden, maar overmatig blaffen kan een probleem zijn en moet van jongs af aan onder controle gehouden worden.

Behoeften en activiteiten van de Sheltie Inu

Deze hond mag dan vrij klein zijn, hij is ook heel actief en atletisch en heeft minstens een uur per dag krachtige activiteit nodig. Het is belangrijk om rekening te houden met de weersomstandigheden, vooral voor Sheltie Inus, die gevoelig kunnen zijn voor warmte door hun lange, dichte vacht die ze geërfd hebben van het Sheltie ras. Deze honden kunnen zich aanpassen aan het leven in een flat als ze voldoende extra beweging krijgen, maar in de meeste gevallen zullen ze veel gelukkiger zijn in een groter huis, bij voorkeur met een omheinde tuin.

Onderhoud van de Sheltie Inu

Hoewel deze hybride niet vaak in bad hoeft vanwege zijn van nature vuilafstotende vacht en geringe geurproblemen, moet hij wel regelmatig geborsteld worden om zijn dubbelgelaagde vacht gezond en glanzend te houden. Honden met de kortere vacht van de Shiba zijn niet gevoelig voor klitten en je kunt volstaan met één of twee keer per week borstelen, voornamelijk om het verharen onder controle te houden. Honden die de langere, meer klitgevoelige vacht van de Shetland Sheepdog hebben geërfd, moeten minstens een paar keer per week worden geborsteld en gekamd, zo niet dagelijks. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je al het haar borstelt wanneer je deze honden verzorgt, omdat het de neiging kan hebben om te klitten en te klitten, vooral achter de oren en onder de oksels. Nagels en tanden hebben ook regelmatig verzorging nodig; knip de nagels om de paar maanden en poets de tanden een paar keer per week.