 |
Utonagan |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Groot-Brittannië | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Dit ras staat ook wel bekend als |
Utonagan Wolfdog
|
| De Utonagans, oorspronkelijk gefokt als wolfhybride, werden in 1987 in Engeland ontwikkeld door Edwina Harrison. Het ras heeft geen wolven in zijn bloedlijn, maar is zo gefokt dat het er wel op lijkt. Het fokken begon met 5 geredde honden van onbekende oorsprong en later werden de Duitse herder, Siberische Husky en Alaska Malamute aan de lijnen toegevoegd. Het woord Utonagan komt van een Chinook-verhaal dat "Geest van de Wolf" betekent. Utonagans zijn groot, sterk en gespierd, maar ze zijn niet zwaar. Hoewel het geen wolven zijn, worden ze gefokt om erop te lijken met een verscheidenheid aan kleuren en een algehele balans van kracht, snelheid en behendigheid. Het hoofd mag niet te breed of te gewelfd zijn en moet in verhouding staan tot de grootte van de hond. De stop moet licht en niet te streng zijn. De snuit is iets langer dan de schedel en de lippen moeten stevig zijn en goed sluiten. De neus is zwart. De ogen zijn amandelvormig. De oogkleur varieert van bruin tot amberkleurig of geel (voorkeur). Blauwe ogen worden als een fout beschouwd. De oren zijn klein in verhouding tot het hoofd en zijn licht afgerond aan de punt. Ze staan wijd uit elkaar om een driehoekig afgietsel van de algemene vorm van het gezicht te creëren. Klapperende oren worden als fout beschouwd. Een lange, conische snuit met krachtige, goed ontwikkelde kaken heeft de voorkeur. De wangen moeten zwart en strak zijn. Compleet gebit en perfect schaargebit, d.w.z. boventanden die de ondertanden nauw overlappen en op de kaken staan. Onder- of bovenprognathisme is zeer ongewenst. De lippen zijn zwart. De hals is tamelijk lang en sterk met goed ontwikkelde spieren. De schouders zijn matig schuin. De voorbenen zijn lang, recht en goed van bot in verhouding tot het lichaam. Van voren gezien staan de voorbenen dicht bij elkaar, parallel en recht, met de ellebogen dicht tegen het lichaam, noch naar binnen noch naar buiten draaiend. De lengte van elleboog tot grond is iets groter dan de afstand van elleboog tot schoft. De middenvoeten zijn sterk. Utonagans hebben een gestroomlijnde borstkas. Hun lichaam is vrij lang met een hoger niveau van de schoft tot de croupe. Een lichte helling van de croupe is aanvaardbaar. De ribben zijn goed gevormd en lang en de lendenen zijn goed gespierd en strak met een lichte tuck-up. Van achteren gezien zijn de achterbenen goed gespreid en parallel. De dijen zijn goed gespierd en krachtig met een redelijke buiging van het spronggewricht en sterke spronggewrichten. De benen zijn geweven. De voorbenen zijn groot, ovaal van vorm en draaien in een normale stand noch naar binnen noch naar buiten. De achterpoten zijn kleiner en wijzen, van achteren gezien in een normale houding, bij voorkeur naar voren. Hubertusklauwen aan de achterpoten moeten als een fout worden beschouwd. De staart moet gelijkmatig bevederd zijn, maar niet overbevederd en moet direct vanaf het spronggewricht hangen. Hij wordt recht en hoog gedragen wanneer hij opgewonden is of draaft. De staart mag niet over de rug krullen of voor de verticaal aanwezig zijn. Gekrulde staarten worden als fout beschouwd, ongeacht de mate van krul. Zwarte staartpunt en zwarte ruitvormige klieraftekeningen hebben de voorkeur bij gekleurde honden. Het gangwerk is lang, veerkrachtig en moeiteloos met een krachtige stuwing van de achterhand. De vacht is dik. Een dubbele vacht heeft de voorkeur, bij voorkeur met manen in de wintermaanden. Platte / lange kortharen zijn aanvaardbaar, maar minder gewenst. De dekharen van de buitenste vacht moeten recht en glad zijn. Bij langharige honden is overmatige bevedering rond de oren, buik, poten en staart ongewenst. Vachtkleuren omvatten een combinatie van grijs, zwart, beige en buff met een duidelijk omlijnd masker, enkele kleuren zwart, wit of abrikoos of wit met een masker. Inkt- of voetgemarkeerde kleuren zijn niet gewenst. Utonagans zijn geen waakhonden en zijn niet gefokt voor een specifiek werkvermogen, maar kunnen voor vele taken worden getraind. Het oorspronkelijke doel was om ze te reproduceren met het uiterlijk van een wolf. Ze zijn intelligent en vriendelijk, vinden over het algemeen iedereen aardig en kunnen het goed vinden met kinderen. Ze zijn actief, alert en hebben een groot uithoudingsvermogen. Utonagans zijn energiek en enthousiast over de meeste taken met snelle reacties. Dit ras kan huilen. Het ras doet het het beste met een eigenaar die kan zorgen voor kalm, consequent, vastberaden leiderschap en dagelijkse fysieke en mentale oefening. Sommige hebben aanleg voor de ziekte van Addison, anale furunculose, staar, cerebellaire hypoplasie, cryptorchidisme, epilepsie, heupdysplasie en de ziekte van von Willibrand. Ze worden over het algemeen niet aanbevolen voor een flat, maar ze kunnen in een flat wonen als ze goed getraind en getraind worden. Utonagans doen het het beste in een grote omheinde tuin. Door hun zware vacht geven deze honden de voorkeur aan een koel klimaat. Gebruik je gezond verstand als je ze in de hitte wilt houden door voor voldoende schaduw en airconditioning te zorgen. Utonagans zijn actief en hebben een goede hoeveelheid beweging nodig, waaronder een dagelijkse wandeling of jogging, maar ze moeten niet te veel beweging krijgen bij warm weer. Ze doen het het beste in een grote tuin met een hoge omheining. De dikke dubbele vacht gooit twee keer per jaar flink. Gedurende deze periode moeten ze elke dag geborsteld en gekamd worden. Schofthoogte tussen 58 en 71 centimeter, gewicht tussen 25 en 41 kilo. |
Nederlands (nl-NL)