 |
Caracal |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Zuidelijk en Oost-Afrika | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| De caracal, ook bekend als de woestijnlynx of Perzische lynx, is een katachtige van het geslacht Caracal die wijdverspreid is in Afrika en Azië, van het Midden-Oosten tot het Indiase subcontinent. In 2008 werd de caracal geclassificeerd als minst zorgwekkend op de rode lijst van de IUCN vanwege zijn relatief algemene aanwezigheid, met name in zuidelijk en oostelijk Afrika. De caracal wordt echter als bedreigd beschouwd in Noord-Afrika en zeldzaam in Centraal-Azië en India. De caracal is een middelgroot zoogdier uit de familie van de katachtigen, met lange poten en een relatief korte staart die 30% van de lichaamslengte van het dier uitmaakt. Hij onderscheidt zich door de aanwezigheid van een cluster lange zwarte haren aan de punt van zijn oren, die bijna langer zijn dan hun oren, een kenmerk dat hij deelt met de Lynx en de Moeraskat. Het haar is kort en uniform vaalgrijs tot roodachtig op de rug, flanken en staart. De kin, keel, borst, buik en binnenkant van de poten zijn witachtig en kunnen gevlekt zijn met roodachtige of bleekbruine vlekken. De zeer gespierde achterhand is hoger dan de voorkant. De poten van de caracal zijn vrij breed, met vijf tenen aan de voorpoten (waarvan de eerste de grond niet raakt) en vier aan de achterpoten, uitgerust met 3 cm lange intrekbare klauwen. De caracal heeft talrijke stijve haren die tussen zijn voetzolen uitkomen, waardoor hij goede steun heeft op zachte ondergrond. Zoals alle katachtigen is de caracal een territoriaal dier en accepteert hij geen andere katachtigen op zijn territorium, dat hij markeert door op rotsen en struiken te urineren en zo geursporen achter te laten. De caracal is een solitair dier, hoewel hij in het broedseizoen in paren kan worden gezien, en vrouwtjes worden vergezeld door hun jongen tot ze 10 maanden oud zijn. Het territorium van mannetjes overlapt dat van meerdere vrouwtjes. De caracal is een nachtdier. Hij is overdag actief, maar vermijdt de heetste uren van de dag, wanneer hij zich waarschijnlijk terugtrekt in grotten, spleten of holtes die door andere dieren zijn gegraven. Het lichaam van deze kat is losser dan dat van de Noordse lynx, waardoor hij uitstekend kan rennen. Het is ook een uitstekende klimmer. Zijn karakteristieke oren kunnen dienen als communicatiemiddel. De caracal is voornamelijk een nachtroofdier, maar hij jaagt ook overdag, meestal bij zonsopgang en zonsondergang, en ook overdag als de temperatuur niet te hoog is. Hij vindt zijn prooi op het zicht, maar gebruikt ook zijn uitstekende gehoor, dat afkomstig is van zijn lange, spitse oren versierd met zwarte borstels. Zijn effen geelbruine vacht past perfect bij de algemene kleur van de savanne en dorre omgevingen waarin hij leeft, waardoor hij zich goed kan camoufleren. Net als een kat kruipt hij geruisloos, met zijn lichaam plat tegen de grond, op zijn prooi af voordat hij deze bespringt. De caracal wordt beschouwd als een van de snelste katachtigen over korte afstanden. De caracal is ook een uitstekende klimmer en springer, hij kan tot 3 meter ver springen om vogels in de vlucht te vangen. Hij jaagt voornamelijk op damherten, knaagdieren zoals hazen en andere kleinere dieren, apen en kleine bavianen, kleine antilopen (ooi, dorcas of Gazella dorcas), springbokken en vogels. Hij doodt zijn grotere prooien, zoals antilopen, door in de halsslagader te bijten. Hij kan vissen, reptielen en kevers in zijn dieet opnemen. Verrassender is dat hij ook andere carnivoren kan aanvallen, zoals zeeleeuwen, katachtigen, vossen en marterachtigen. Net als de meeste katachtigen kan de caracal gras eten, maar hij eet ook druiven. In zuidelijk Afrika, in gebieden waar extensieve veeteelt wordt bedreven, pakt een caracal gemiddeld ongeveer 5 gedomesticeerde schapen per jaar uit een gebied van 100 km2. Hij kan ook op als huisdier gehouden pluimvee jagen. Het dagelijks benodigde vleesrantsoen van een caracal wordt geschat op 800 g. |
Nederlands (nl-NL)