Duitse Staande Korthaar

		Duitse Staande Korthaar
		FCI standaard Nº 119

Land van oorsprong		Duitsland
Groep		Groep 7 Staande Honden
Sectie		Sektie 1.1 Continentale Staande Hond, type Braque
Werkproef		Met werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		vrijdag 01 januari 1954
Publicatie van de geldende officiële norm		woensdag 25 oktober 2000
Laatste update		woensdag 29 november 2000
En français, cette race se dit		Braque allemand à poil court
In English, this breed is said		German Shorthaired Pointing Dog
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Deutsch Kurzhaar
En español, esta raza se dice		Braco Alemán de pelo corto

Gebruik

Veelzijdig inzetbare gebruikshond voor de jacht.

Kort historisch overzicht

De historie van de Duitse Korthaar begint met honden, die bij de jacht met een net op veerwild, vooral in de Middellandse Zee landen, en bij de valkenjacht werden ingezet. Via Frankrijk, Spanje en Vlaanderen kwam de voorstaande hond bij de Duitse Vorstenhoven. De belangrijkste eigenschap van deze hond was het vermogen om voor te staan. Nog meer werd een voorstaande hond vereist nadat het eerste dubbelloopsgeweer voorhanden was (1750). Voor de hond werd "Vluchtend wild in de vlucht" (Flugwild im Fluge) neergeschoten. Dat was de opening voor de overgangsperiode van een zuivere voorstaande hond tot een veelzijdige gebruikshond voor de jacht. Als beslissende basis voor de opbouw en de ontwikkeling van de fokkerij verschijnt sinds 1897 het "Zuchtbuch Deutsch-Kurzhaar" (Fokboek Duits Korthaar). Het was Prins Albrecht zu Solms-Braunfeld die raskenmerken, beoordelingregels van de lichaamsvorm en tenslotte ook eenvoudige keuringsregels voor jachthonden opstelde. Tegenwoordig doorloopt de Duitse Korthaar een zeef van een uiterst bijgeschaafd fok en keuringsreglement. In de rasstandaard is vastgelegd hoe de gesteldheid van de veelzijdige gebruikshond voor de jacht moet zijn. Dat maakt hem geschikt aan alle eisen van het bedrijven van de jacht tot op hoge leeftijd te voldoen.

Algemeen totaalbeeld

Edele, harmonische hond, waarvan de lichaamsbouw instaat voor kracht, uithoudingsvermogen en snelheid. Eerlijke houding, vloeiende belijning, droge hoofd, goed gedragen staart, strakke, glanzende huid en ruim uitgrijpende harmonische bewegingen onderstrepen zijn adel.

Belangrijke verhoudingen

De lengte van de romp moet de hoogte van de schoft een beetje overtreffen.

Gedrag en karakter (aard)

Vast, evenwichtig, betrouwbaar, ingetoomd temperament, noch zenuwachtig, schuw of agressief.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Droog, markant, niet te licht noch te zwaar; in sterkte en lengte in overeenstemming met de lichaamsvorm en geslacht.
Schedel		Voldoende breed, vlak gewelfde schedel, zwak uitkomende achterhoofdsknobbel, niet te diepe plooi in het voorhoofd, duidelijk gevormde wenkbrauwbogen.
Stop		Slechts matig gevormd.

Facial region
Neus		Nasenschwamm iets vooruitspringend, neusgaten voldoende wijd open, breed en beweeglijk. In beginsel bruin, bij zwarte honden of bij zwartschimmel echter zwart. Slechts bij een witte grondkleur is een vleeskleurige of een gevlekte neus toegestaan.
Voorsnuit		Lang, breed, diep en krachtig, om de hond het op de juiste manier dragen van het wild te vergemakkelijken. De neusrug toont, van opzij gezien een lichte welving die in alle overgangen voorkomt, van een edel gevormde ramsneus tot een geringe verhoging over de rechte lijn, hetgeen bij reuen sterker tot uitdrukking komt.
Lippen		Aanliggend, niet te sterk overhangend, goed met pigment. De lippen vallen van de neus tot het scheidingspunt bijna loodrecht naar beneden, gaan dan in een vlakke boog naar de matig tot uitdrukking komende mondhoek.
Neusbrug		De eveneens nog toegestane geheel rechte neusruglijn is minder aansprekend, een doorgebogen neusrug is een zware fout.
Kiezen / tanden		Krachtige kaak met een volmaakt, regelmatig en compleet schaargebit, waarbij de bovenste rij snijtanden zonder tussenruimte over de onderste moeten grijpen en de tanden moeten ongeveer loodrecht in de kaak staan; met 42 gezonde tanden overeenkomstig de tandenformule.
Wangen		Krachtig, goed bespierd.
Ogen		Van gemiddelde grootte, noch uitpuilend noch diepliggend. De ideale kleur is donkerbruin. De oogleden goed aanliggend.
Oren		Middelmatig lang, hoog en breed aangezet, glad en zonder draaiing dicht aan het hoofd afhangend, onderaan stomp afgerond. Noch te vlezig noch te fijn. De oren moeten, naar voren gelegd, ongeveer tot de mondhoek reiken.

Hals

Lengte in harmonie met het totaalbeeld en wordt naar de romp toe geleidelijk steeds breder. Nek zeer gespierd en licht gewelfd. Strak aanliggende keelhuid.

Lichaam
Bovenlijn		Recht en licht afhellend.
Schoft		Duidelijk.
Rug		Vast, goed bespierd. De doornuitsteeksels moeten door het spierstelsel bedekt zijn.
Lendenpartij		Kort, breed, gespierd, recht of licht gewelfd. Overgang van rug naar lenden gespannen en goed gesloten.
Croupe		Breed en lang genoeg, niet kort afvallend en naar de staart toe slechts licht aflopend, goed bespierd.
Borst		Meer diep dan breed met goed ontwikkelde voorborst en zo ver mogelijk naar achter reikend borstbeen. Borstbeen en ellebooggewricht moeten op gelijke hoogte liggen.
Ribben		Ribben goed gewelfd, niet vlak noch tonvormig. Ribben achter goed naar beneden reikend.
Onderlijn en buik		In een elegante boog licht opgetrokken naar achter verlopend, droog.

Staart

Hoog aangezet, in de aanzet krachtig, vervolgens geleidelijk dunner wordend, middellang. Voor het gebruik bij de jacht ongeveer tot de helft ingekort. In rust naar beneden hangend, in beweging horizontaal en niet te hoog boven de rugbelijning of sterk gekromd gedragen. (In landen waarvan de wetgever een coupeerverbod voor de staart heeft uitgevaardigd, kan de staart op natuurlijke zo wijze blijven. De niet gecoupeerde staart moet tot het enkelgewricht reiken en recht tot licht sabelvormig worden gedragen).

Ledematen

Voorhand
Algemeen		Van voren gezien recht en parallel; van de zijkant gezien goed onder het lichaam staande loop.
Schouders		Scheef en naar achteren vlak aanliggend schouderblad. Krachtige, droge bespiering. Goede hoekingen tussen schouderblad en bovenarm.
Opperarm		Zo lang mogelijk, goed en droog bespierd.
Ellebogen		Aanliggend tegen het lichaam, echter niet er tegen aangedrukt, noch naar buiten noch naar binnen gedraaid, ver naar achter geplaatst. Goede hoekingen tussen bovenarm en onderarm.
Onderarm		Recht, voldoende bespierd, Krachtige, niet grove beenderen.
Voorvoetwortelgewricht		Krachtig.
Voormiddenvoet		Minimale hoeking van onderarm en voormiddelvoet, nooit steil staand.
Voorvoeten		Rond tot lepelvormig, met nauw tegen elkaar liggend, voldoende gewelfde tenen. Krachtige teennagels. Flinke en stevige bal van de voet. Zij steunen parallel, in stand en in beweging noch naar binnen, noch naar buiten gericht.

Achterhand
Algemeen		Van achter gezien recht en parallel. Goede hoekingen. Krachtige beenderen.
Dijbeen		Lang, breed en gespierd. Goede hoekingen tussen bekken en bovendijbeen.
Onderbeen		Lang, bespierd en pezig. Goede hoekingen tussen onderbeen en achtermiddelvoet.
Knie		Krachtig, met goede hoekingen tussen bovendijbeen en onderbeen.
Achtermiddenvoet		Loodrecht staand, krachtig.
Spronggewricht		Krachtig.
Achtervoeten		Rond tot lepelvormig, met nauw tegen elkaar aanliggend, gewelfde tenen. Krachtige teennagels. Flinke en stevige bal van de voet. Zij steunen parallel, in stand en in beweging noch naar binnen, noch naar buiten gericht.

Gangwerk

Ruim uitgrijpend, met veel stuwing en overeenstemmende voorwaartse beweging, in voor- en achterhand recht en parallel, daarbij een goed opgeheven houding. Telgang is niet gewenst.

Huid

Strak aanliggend, zonder plooivorming.

Coat
Haarkwaliteit		Kort en dicht, moet stevig en hard aanvoelen. Aan het hoofd en het behang moet het dunner en korter zijn, aan de onderkant van de staart niet opvallend langer. Het hele lichaam moet er door worden bedekt.
Haarkleur		• Bruin, zonder tekening. • Bruin, met geringe witte of gespikkelde tekening op de borst en benen. • Donker bruinschimmel met bruin hoofd, bruine platen of vlekjes. De grondkleur van een op deze manier getekende hond is niet bruin met wit of wit met bruin, maar het haar toont een zo innige verwevenheid van bruin en wit, dat hieruit het voor het praktische gebruik voor de jacht zo waardevolle, onopvallende uiterlijk ontstaat. Aan de binnenkant van de achterbenen zowel als aan de staartpunt is de schakering dikwijls lichter. • Licht bruinschimmel met bruin hoofd, bruine platen, vlekjes of zonder platen. Bij deze schakering zijn de bruine haren in mindere mate aanwezig, de witte haren overheersen. • Wit, met bruine tekening aan het hoofd, bruine platen of vlekjes. • Zwarte kleur in dezelfde nuance zoals de bruine of bruinschimmelkleur. • Gele gloed is toegestaan. • Wit gevlekte, gesnipperde en gespikkelde lippen zijn toelaatbaar.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		Reuen 62 tot 66 cm, teven 58 tot 63 cm.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

Fouten in de bouw, fouten in het type van het geslacht.

Te korte vang.

Te veel of te weinig lip.

Ontbreken van totaal 2 tanden (P1 en M3), daarom van de in totaal 4 P1 en 2 M3 mogen slechts 2 tanden ontbreken.

Te licht oog, heldergele roofvogelogen.

Te lang, te kort, te zwaar, te smal aangezet of gedraaid behang.

Losse keelhuid.

Lichte karperrug.

Te korte kruis.

Te diepe borst.

Staart te hoog boven de rugbelijning of sterk gekromd gedragen.

Naar buiten of naar binnen gedraaide ellebogen.

Tenen te dicht tegen elkaar aan of te wijd uit elkaar, te vlak op of te ver van de bodem staande (Zeheneng oder zehenweit, bodeneng oder bodenweit).

Steile achterhand.

Lichte hoepelvorm van de benen, licht koehakkig of nauwhakkig.

Zware defecten

Plompheid, lymfatische lichaamsbouw met grove beenderen.

Uitgesproken stop.

Vleeskleurige of gevlekte neus (behalve bij een witte grondkleur).

Spitse vang, doorgebogen neusrug.

Tanggebit alsmede gedeeltelijke tang, (Bij honden in de leeftijd van meer dan 4 jaar heeft een zogenaamde ouderdomstang geen invloed op de waardering, voorzover een Duitse Korthaar Club bevestigt dat op een voorgaande tentoonstelling een correct gebit is vastgesteld).

Duidelijke karperrug.

Lichte ingevallen rug.

Aanzienlijk ontbrekende borstdiepte.

Niet ontwikkelde voorborst.

Te vlakke of tonvormige borstkorf.

Sterk naar buiten of sterk naar binnen gedraaid ellebooggewricht.

Zwak, te sterk overstrekt voorvoetwortelgewricht.

Steil staande voormiddelvoet.

Sterk koehakkig of sterk e hoepelvorm van de benen, zowel in stand als ook in beweging.

Overbouwde achterhand.

Gespreide tenen.

Vlakke poten.

Plomp gangwerk.

Afwijkingen van meer dan 2 cm van de genoemde schofthoogten.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw honden.

Grove afwijkingen van het geslachtstype.

Het ontbreken van meer als 2 van de totaal 4 P1 en 2 M3.

Het ontbreken van een tand of meerdere tanden (behalve P1 en M3), niet zichtbare tanden gelden als ontbrekende tanden, voor zover niet een Duitse Korthaar Club bevestigt, dat op een voorgaande tentoonstelling de aanwezigheid ervan is vastgesteld.

Over-en onderbeet, kruisgebit alsmede alle overgangsvormen daarvan.

Boventallige tanden, buiten de tandenrij.

Kaak- en lippenspleet.

Sterk losse oogleden, ectropion, entropion, distichiasis (dubbele wimperrij).

Sterk ingevallen rug, verkromming van de wervelkolom.

Misvormde borstkorf, bijv "afgezette borst".

Wolfstenen en wolfsklauwen.

Elke vorm van karakterzwakte.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Gedetailleerde geschiedenis

Deutscher Kurzhaariger Vorstehhund; in het Frans, zijn officiële naam is Duitse Kortharige Wijzer; is de beroemdste en meest populaire Duitse jachthond ter wereld, en zijn vaardigheden zijn veel verder dan wat gewoonlijk van dit soort honden wordt verwacht. Het moet bekend zijn dat Duitse jagers, die geen jachttraditie hebben, altijd al op hazen, herten of herten hebben gejaagd met vuurwapens (sinds de zestiende eeuw). Ze hadden daarom, samen met een jachthond voor jachtvogels, een hondentracker en -tracker nodig die ook een hond van rood is, dat wil zeggen in staat om het spel te volgen dat zijn bloed verliest.

Aanvankelijk gereserveerd voor een elite, werd de jacht enigszins meer democratisch in de 19e eeuw, en kleine landeigenaren konden er toegang toe krijgen. Ze hadden echter niet de middelen om grote kennels te onderhouden, dus moesten ze hun toevlucht nemen tot een veelzijdige hond, in staat zich aan te passen aan alle soorten wild en verschillende jachtstijlen. Het is deze hond tegelijk tracker en tracker, robuust en krachtig; hoewel een beetje "vlezig" en lymfatisch; en dat men de "Old German Braque" zou kunnen noemen, wat ongetwijfeld de voorouder is van de huidige Deutscher Kurzhaariger Vorstehhund.

Voor veel specialisten wordt deze originele Braque niet geboren uit de Duitse bodem. Het is eerder afgeleid van zuidelijke rassen die, net als hij, worden gekenmerkt door een kort haar aangepast aan warmere klimatologische omstandigheden en door een grote gevoeligheid van de neus. Verdedigers van dit proefschrift roepen twee mogelijke bronnen op: het Iberisch schiereiland; waar nog steeds vandaag, zijn er twee naaste neven van de Duitse Pointer, de Perdiguero de Burgos en de Portugese Perdigueiro, rassen die als zeer oud worden beschouwd; het noorden van Italië, en meer in het bijzonder Lombardije en Piemonte, waaruit waarschijnlijk een andere naaste verwant is van de Duitse Pointer, de Italiaanse aanwijzer, die wordt genoemd in oude manuscripten. Al deze honden, dik, met losse, maar erkende kwaliteiten, werden eerst gebruikt als bloedhonden en als assistenten van de valkerij, dan, dankzij een geschikte training, als honden van reten (de netten zijn netten die worden gebruikt om de vogels te vangen). ) en tenslotte als stop honden en onbeweeglijke honden.

Er is echter een andere hypothese die de aanwezigheid van Braque in Duitsland verklaart. Sommige auteurs denken inderdaad dat deze hond voor voorouders de beroemde Molosses genaamd Alans zou hebben (in verwijzing ongetwijfeld naar de mensen van de Alanen) die de barbaarse hordes uit het oosten hadden vergezeld kort voor de val van het Romeinse Rijk. Jagers van oeros, beren en everzwijnen, sommige van deze honden, fijnere neus dan anderen, werden geleidelijk gebruikt als bloedhonden en verspreid in het Europa van de Middeleeuwen, onder invloed van Merovingische dan Karolingische heren, allemaal gepassioneerd door de jacht.

Hoe het ook zij, pas vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw is het verhaal van de Duitse pointer beter bekend bij cynologen. In die tijd zochten jagers van over de Rijn, met name de jagers op laagland, naar een actievere, meer ondernemende en aanpasbare soort hond, zoals de Setters en Pointers geselecteerd door Britse fokkers, die toen de Europese cynofilie domineerde.

De Duitse aristocratie, onder leiding van Prins Albrecht zu Solms-Bauenfels, van het Hannoveraanse Huis, trachtte aan deze behoefte tegemoet te komen door een hond te creëren die in staat was om te concurreren met de Engelse races. Vanaf 1860 werd het daarom toegepast om de oude Duitse wachter te verbeteren; aan wie men al een beetje Bloedhondbloed had ingespoten om hem meer neus te geven (ten koste echter van zijn snelheid van handelen); het oversteken met Fox-Hounds en vooral Pointers.

In 1880; sommige specialisten brachten zelfs een oudere datum naar voren; deze moderne Duitse wijzer was een zeer effectieve jacht- en sporthond geworden, die in veel delen van Duitsland de oorspronkelijke stam verdrong. Een onderwerp met de naam Nero en eigendom van Julius Mehlich uit Berlijn werd tijdens een veldwedstrijd in Buckow zelfs tegen de aanwijzers en beletters gehouden. Diezelfde Nero moest in 1883 opnieuw recidiveren, samen met een ander onderwerp genaamd Trief, tijdens een grote hondenshow. Nero en Trief worden ook beschouwd als de eerste archetypen van het nieuwe ras (Flora, de dochter van Nero, die het volgende jaar het leven had geschonken aan Waldin, Waldo en Hertha, wier invloed bepalend bleek te zijn voor de Braques-Duitsers, en Era Hoppenrade, zelf een kleindochter van Nera, die vele veldwedstrijden won tussen 1890 en 1900).

Kort voor de Eerste Wereldoorlog kreeg de Duitse Pointer een voorraad Dobermann-bloed, waardoor zijn morfologie lichter werd en hij misschien een grotere bekwaamheid kreeg voor de bewaker en de verdediging. Aan het begin van de jaren twintig bereikte het ras zijn volledige volwassenheid in Duitsland, met opmerkelijke hengsten zoals Edelmann Gif tif. En als sommige hondjes een infusie-aanwijzer in de jaren dertig beschrijven, had dit weinig invloed op een type dat al goed gefixeerd was.

De jagers aan de andere kant van de Rijn bleven echter terughoudend ten aanzien van de "nieuwe Duitse Braque", en voor een zeer lange tijd gaven sommige onherleidbare degenen de voorkeur aan het oude type, zeer fijne neus en eigenzinnige neus, zelfs als hij als een beetje traag. Het was niet tot de uitstekende resultaten van het moderne ras in praktische proeven dat het uiteindelijk unaniem werd goedgekeurd. Vanaf dat moment, als de vooraanstaande cynoloog A.-L. Blatt, de Duitse aanwijzer zou gemakkelijk de vergelijking kunnen verdragen met "een wijzer, een bloedhond, een labrador, een airedale, een springer, een verdedigingshond en een aansteker".

Met uitzondering van Oostenrijk, Joegoslavië en Tsjecho-Slowakije, waar hij vrij snel was gevestigd, duurde het lang voordat de Duitse Korthaar buiten zijn land van oorsprong werd erkend, vanwege de wurggreep die toen nog werd uitgeoefend. door Groot-Brittannië in heel Europa. Frankrijk gerangschikt kort daarna onder de supporters van de "New German Braque". Een club van het ras opgericht in Straatsburg in 1891 werd Frans na de Grote Oorlog, en hoewel deze hond vooral in het oosten van Frankrijk wijdverspreid was, erkende de SCC vanaf 1924 de vereniging die de Elzassische club was opgevolgd. Sinds 1958 heeft de zeer dynamische Franse club Braque Allemand dit prachtige dier in staat gesteld heel Frankrijk te veroveren, vooral dankzij de zeer goede resultaten die zijn behaald in de veldproeven die op het continent zijn georganiseerd, tijdens welke veel onderwerpen zijn, onthulde zeer gevaarlijke concurrenten voor de Bretagne Spaniels, maar gewend aan de eerste plaatsen op het podium.

De Duitse wijzer is in de eerste plaats een jachthond die is omgebouwd tot huisdier. Sterker nog, jagers offeren gewoonlijk slechts twintig dagen per jaar aan St. Hubert op, ze hebben de rest van de tijd een dier nodig dat kan worden geïntegreerd in het gezinsleven. En Kurzhaar heeft geen tekort aan middelen om de lieveling van het gezin te worden. Verstandig en gehoorzaam speelt hij graag met kinderen, voor wie hij altijd zachtaardig en geduldig zal zijn. Van een opgewekte aard, begiftigd met een goed geheugen, een waarnemingsvermogen en een geest van initiatief die zeer ontwikkeld is, weet hij zijn omgeving te verbazen door te raden en te anticiperen op de minste verlangens van zijn meesters. Hij heeft ook een instinctief gevoel voor zijn territorium en is een goede voogd. Hij heeft moed en zelfs bijtvaardigheid en kan na een gepaste training een zeer nuttige verdedigingshond worden. Dit snelle portret van de Duitse wijzer kan verbazen, omdat het een hond is die vaak als moeilijk wordt beschouwd en een ijzeren vuist vereist. Deze reputatie is ongegrond als we geloven dat veel cynologen, zoals Father Godard, auteur van een uitstekend boek genaamd The Dressage of the Pointer, het omschrijven als "een makkelijke hond om te trainen, maar wie heeft van karakter ", of A.-L. Blatt, die toevoegt: "De edelen van het ras hebben gepleit voor het vermogen om zich aan te passen aan een training die vandaag gebalanceerde onderwerpen geeft, intelligent, met karakter, zeker, maar wiens training geen specifiek probleem oplevert, en n ' vereist niet van de trainer dat hij zich gedraagt als een hondenpsychiater, zoals helaas vaak bij veel andere rassen het geval is. "A. de Monbrisson, auteur van Tel chien, zo'n meester, zegt:" Ze worden soms bekritiseerd vanwege hun karakter, ze hebben de reputatie hard en koppig te zijn. In feite zijn ze zachtaardig en erg aanhankelijk van aard: ze zijn net zo flexibel als anderen en net zo bereid om te leren. "

De Duitse wijzer is daarom een aanpasbare hond, kneedbaar en hanteerbaar. Een "must" voor deze veelzijdige hond die niet op één enkel veld mag schijnen; en in een enkele jachtmodus; maar om genoegdoening te geven in zeer gevarieerde geslachten, in rust zoals in verslag, op wildvogels als op wildvogels, op land als in water, met hazen als met herten. De Duitse Braque zal al deze taken briljant volbrengen als hij een grondige en verstandige training heeft gekregen, meer gebaseerd op zijn intelligentie en gevoel voor initiatief dan op de vervelende herhaling van beperkende automatismen. De Duitse wachter staat heel gemakkelijk op, op voorwaarde dat zijn meester gezag toont zonder zijn zware hand te hebben. En het ras heeft genoeg onderwerpen en lijnen van hoge kwaliteit om elke hond te vullen, of het nu een specialist of een simpele amateur is. De jager op laagland geeft de voorkeur aan een hond aan opklimmende proevers om een galopperend zoekonderwerp te hebben, dat zonder moeite kan worden afgemeten aan Setters en Pointers; Als je een rustigere helper wilt met een iets meer beperkte zoektocht, kies je een onderwerp van winnaars in herfstvelden op getrokken spel (dit zijn de wedstrijden die het dichtst bij de praktische jacht komen); de watervogels, ten slotte, zullen in plaats daarvan een puppy gebruiken van lijnen die gespecialiseerd zijn in het jagen op houtsnip of watersnip.

De Duitse wijzer is een mooie atleet, lang, met een dicht skelet en zonder zwaarte, met een droge spiermassa maar sterk. Krachtig en zeer duurzaam, hij weet hoe te galopperen, met zijn hoofd omhoog, op zoek naar de directe emanatie, die vaak lange stops maakt. Als een echte sportman, zal hij met dezelfde doorgang gaan van lange dagen jagen in moeilijke grond, wat precies K.-G. the Moing: "Deze zeer betrouwbare hond is een kostbare hulp bij al het wild, deze perfecte atleet, ondanks zijn korte haar en dunne huid, niet bang voor diep water of braamstruik. Hij is een complete hond die perfect kan samenwerken met zijn baas ". Bovendien, is er niet gezegd dat de Duitse Braque "een van de grootste successen van de eeuw is, omdat het een reeks morele en fysieke kwaliteiten samenbrengt die zijn formule tot volmaaktheid maken? "

Geslagen, hij wordt een retriever, wat hem er niet van weerhoudt om de jacht vóór jou volledig te bevredigen. Hij brengt grote vreugde aan de watervogels: "In het moeras heb ik met groot succes geëxperimenteerd, op jacht naar watersnip. Hij volgde de doven, in het riet, met behendigheid! En natuurlijk stopte ze op open plekken ", herinnert P. Baux en A.-L. Blatt voegde eraan toe: "Dezelfde hond zal de beetroots van de Plaine de Beauce bij de opening slaan met een grote, snelle en overzichtelijke zoektocht, die de patrijzen met grote veiligheid wappert en hen met gezag blokkeert. In november verjaagt hij de konijnen van de ergste schurken en trek je de haan het meest kwaad aan. Ik ken een jager uit Normandië die twee Duitse Braques gebruikt om wilde zwijnen uit de grote velden van een nationaal bos te trekken, hen als aanstekers leidt en ze met veel moed op de boerderij vasthoudt. Deze zelfde twee honden stoppen oneindig voor een gaspeldoorn die vasthoudt! "

De Franse Braques-fan kan verrast zijn wanneer hij voor het eerst in contact komt met deze minder kalme hond, een beetje minder soepel dan zijn Franse neven; maar hij zal als metgezel een slimme en uitgebalanceerde hond zijn, die de zenuwen niet "op de huid" heeft zoals andere zeer sportieve races die alleen aan bepaalde experts voldoen. Maar zoals Father Godard aangeeft, belet dit niet dat de Duitse Braque zeer succesvol is in de veldritten: "Op een dag toen ik een veld op patrijzen beoordeelde, volgde ik de loop van de beroemdste kampioen in Frankrijk. Plotseling werd zijn zoektocht raar, een stop niet-onderhoudend, nam hij de zoektocht, stopte dan niet-onderhoudend, verliet hij, en dat voor misschien een kilometer. Zijn chauffeur begreep niets. Omdat er een boerderij in de buurt was, dacht hij dat daar een fazant met kippen was gesleurd. Tot slot, stop. Nieuwsgierig, we komen aan, en we zien een meter van zijn neus een mooie haas in het huisje. Het zou niet moeten verbazen dat deze hond een voorvechter van het werk is. "

Zeer mooie show, het veld laat vooral toe om de lijnen van dieren van bruikbaarheid te selecteren, waaruit ook kampioenen van schoonheid als werkhonden zullen kunnen vertrekken. Dit evenement valt echter niet binnen het bereik van alle jagers, en de Franse Club Braque German organiseert regelmatig toegangsdagen voor de toegang tot de test. natuurlijke vaardigheden. De jonge Duitse pointer moet laten zien dat hij een passie heeft voor jagen, dat hij stopt in de aanwezigheid van wild en dat hij niet bang is voor het schot.

De Duitse wachter, ten slotte, heeft klasse, "tak": elegant silhouet, stevige constructie met rechte rug, schuine schouder, bijna horizontale romp; duidelijke tekenen van snelheid; een hals zonder keelhuid en een lange, gebeiteld, licht hevige kop met een iets afgekante afschuining, veel werkonderwerpen winnen prijzen op show. De Duitse wijzer heeft alles van de "goede en goede hond", waarin de honden het ideaal zien te bereiken.

Gegevens: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 24 januari 2024; Hits: 171

Duitse Staande Korthaar