Laplandse Herdershond

		Laplandse Herdershond
		FCI standaard Nº 284

Land van oorsprong		Finland
Vertaling		Francis Vandersteen
Groep		Groep 5 Typ Spitz en primitief type honden
Sectie		Sectie 3 Scandinavische waakhonden en hoeders
Werkproef		Zonder werkproef
Definitieve erkenning door de FCI		vrijdag 13 november 1970
Publicatie van de geldende officiële norm		vrijdag 12 maart 1999
Laatste update		vrijdag 12 maart 1999
En français, cette race se dit		Berger finnois de Laponie
In English, this breed is said		Lapponian Herder
Auf Deutsch, heißt diese Rasse		Finnische Lapplandhirtenhund
En español, esta raza se dice		Pastor Finlandés de Laponia
In zijn land van herkomst is zijn naam		Lapinporokoira

Gebruik

Laplandse rendier hoeder.

Kort historisch overzicht

Al meer dan honderden jaren hebben de Suomen honden van hetzelfde type als de Laplandse rendierhond als rendierhoeders gebruikt. De goedkeuring van het rassenregister begon in de jaren '50. Op dat moment werden de huidige Finse Lappenhond en de Laplandse rendierhond nog gezien als één en hetzelfde ras. De Laplandse rendierhond kreeg zijn eigen rasstandaard op 10.12.1966, aangezien men had vastgesteld dat er twee verschillende types rendierhoeders bestonden.

Algemeen totaalbeeld

Een middelgrote, hoedende spitshond, duidelijk langer dan de schofthoogte. Hij heeft sterke botten en spieren. De hond is gespierd, nochtans mag hij niet de indruk geven te zwaar te zijn. Het geslacht zou duidelijk waarneembaar moeten zijn. De vacht is aangepast aan het noordpool klimaat.

Belangrijke verhoudingen

De lengte van het lichaam is ongeveer 10% langer dan de schofthoogte. De diepte van het lichaam is ongeveer de helft van de schofthoogte.

Gedrag en karakter (aard)

Volgzaam, kalm, vriendelijk, energiek en bereid te werken. Blaft gemakkelijk tijdens het werken.

Hoofd
Bovenschedel
Hoofd		Langschedelig, de snuit is iets korter dan de schedel.
Schedel		Slechts licht gewelfd. De frontale groef is duidelijk en de wenkbrauwranden zijn welomlijnd.
Stop		Licht hellend.

Facial region
Neus		Bij voorkeur zwart, maar in harmonie met de vachtkleur.
Voorsnuit		Van bovenaf en in profiel bekeken versmalt de snuit licht naar de neus toe.
Lippen		Strak.
Neusbrug		De neusbrug is recht.
Kiezen / tanden		Sterke kaken en tanden. Schaargebit.
Wangen		De jukbeenbogen zijn duidelijk gemarkeerd.
Ogen		Bij voorkeur donker van kleur, maar wel in harmonie met de vachtkleur. Zijn ovaalvormig en relatief ver uiteen geplaatst. Ze hebben een levendige, attente en scherpzinnige uitdrukking, tevens is er in de ogen van de teven toewijding en trouw te bespeuren.
Oren		Staande, spitse oren van gemiddelde lengte, eerder wijd uiteen geplaatst, vrij breed aan de basis. De binnenkant van het oor is overvloedig bedekt met haar, in het bijzonder aan de basis.

Hals

De hals is sterk en middelgroot van lengte. Er is een geleidelijke overgang naar de schouders. Zonder halskwab.

Lichaam
Schoft		Duidelijk zichtbaar.
Rug		Sterk en gespierd.
Lendenpartij		Kort en gespierd.
Croupe		Vrij lang en licht schuin aflopend.
Borst		De borstkas is diep, lang en ruim, maar niet erg breed.
Ribben		De ribben hebben een duidelijke boog.
Onderlijn en buik		Zacht oplopend.

Staart

De staart heeft een gemiddelde lengte, zet laag aan en is overvloedig bedekt met haar. In rust hangt de staart naar beneden. In beweging wordt hij gehouden in een lichte boog, daarbij mag hij niet over de rug komen. In actie mag de staart ook cirkelvormige bewegingen maken.

Ledematen

Voorhand
Algemeen		Krachtig, vastgemaakt aan het lichaam met sterke spieren, toch nog heel beweeglijk. Gespierd en vrij hoekig gevormd. In vooraanzicht recht en parallel.
Schouders		Schuin aflopend en gespierd.
Ellebogen		Niet echt naar binnen of buiten gedraaid, dicht bij het lichaam, recht naar achter wijzend.
Onderarm		Verticaal.
Voorvoetwortelgewricht		Pezig en flexibel.
Voormiddenvoet		In profiel gezien, licht schuin aflopend, wat een flexibele beweging mogelijk maakt.
Voorvoeten		Langs alle zijden eerder ovaal gevormd. Ze zijn dicht behaard. De tenen zijn gebogen, de voetkussens zijn dik en elastisch.

Achterhand
Algemeen		Hoekig. Van achteruit bekeken parallel en recht.
Dijbeen		Vrij lang en breed met goed ontwikkelde spieren.
Onderbeen		Vrij lang en pezig.
Knie		Vooruit gericht, de hoek is duidelijk gevormd.
Achtermiddenvoet		Eerder kort, verticaal en evenwijdig.
Spronggewricht		Vrij laag geplaatst, de hoek is duidelijk gevormd.
Achtervoeten		Net als de voorpoten. Bij voorkeur zonder wolfsklauwen.

Gangwerk

Vrij, flexibel, moeiteloos en krachtig. Hij kan onvermoeibaar draven. Bij een snelle draf neigt hij naar single-track.

Huid

Strakke huid zonder rimpels.

Coat
Haarkwaliteit		De dekvacht heeft een gemiddelde tot lange lengte, is recht, eerder opgericht en ruw. De ondervacht is fijn en dik. Op de hals, borst en op de achterzijde van de dijen is de ondervacht meestal dichter en langer.
Haarkleur		Zwart in verschillende tinten, ook grijs en donker bruin zijn toegelaten. Lichtere tinten en markeringen dan de basiskleur zijn toegestaan aan het hoofd, de onderste delen van het lichaam en de poten. Witte markeringen op de hals, borst en poten zijn ook toegelaten. De ondervacht is zwart, grijs of bruinachtig.

Maat en gewicht
Schouderhoogte		Ideale hoogte voor reuen 51 cm, voor teven 46 cm, ± 3 cm afwijking wordt getolereerd.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.

General defecten

Niet mannelijk reuen en niet vrouwelijke teven.

Zeer lichte ogen in een zwarte hond.

Oren met slappe uiteinden.

Staart gekruld of gebogen over de rug gedragen.

Zachte, golvende of gladde vacht.

Zonder ondervacht.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Agressief of schuw.

Bovenvoorbijt of ondervoorbijt.

Hangende oren.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

https://www.fci.be/

Details: Ook beschikbaar:; Laatst bijgewerkt: 27 januari 2024; Hits: 334

Laplandse Herdershond