 |
Pixie-bob |
|
VertalingFrancis Vandersteen |
||
Land van oorsprongDe Pixie-bob of Pixiebob is een kattenras afkomstig uit het noordwesten van de Verenigde Staten. |
| Deze kat wordt gekenmerkt door zijn fysieke gelijkenis met de Bobcat. |
Kort historisch overzicht |
| De oorsprong van de Pixie-bob is onduidelijk. Volgens een legende paren mannelijke Bobcats met poezen die op afgelegen boerderijen wonen en produceren ze kittens met de lichaamsbouw van de vader, maar met het karakter van een huiskat. Hoe het ook zij, in 1985 lanceerde Carol Ann Brewer, al een fokker in de staat Washington, het Pixie-bob fokprogramma. Ze verwierf een kat genaamd Sacha, die zogenaamd afstamde van de legendarische kruising (hij was onder andere polydactyl), en trouwde hem met een poes die ook zogenaamd afstamde van deze beroemde kruisingen. Het resultaat was een vrouwtje dat leek op de Rode Lynx, die als basis diende voor het werk van de fokkers. Ze noemden haar Pixie en gebruikten haar naam, samen met die van haar veronderstelde wilde voorouders, om het ras een naam te geven. Er werden bloedtesten uitgevoerd om te zien of er sporen van hybridisatie waren, maar die bleken allemaal negatief. Pas in 1994 erkende de TICA het ras als een “nieuw ras”. Tot 1998 mocht het ras niet deelnemen aan kampioenschappen. In Frankrijk is het ras sinds juni 2002 erkend door de LOOF. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Ondanks zijn wilde uiterlijk heeft de Pixie-bob een zeer evenwichtig karakter. Een hond in kattenkleren, zoals de Canadezen zeggen. Ze volgen hun baasje graag en zijn blij met kinderen. |
Genetica |
| Het wordt afgeraden om twee polydactyle Pixie-bobs met elkaar te kruisen om voetafwijkingen te voorkomen. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Zijn hoofd is karakteristiek: het wordt beschreven als lijkend op een grote omgekeerde peer. | |
Facial region |
||
Voorhoofd |
In profiel is het voorhoofd afgerond met een grote, licht gebogen neus. | |
Voorsnuit |
De snuit is vlezig, breed en sterk. Het is een belangrijk onderdeel van het uiterlijk van de Pixie-bob en er wordt speciale aandacht aan besteed tijdens wedstrijden. | |
Ogen |
De ogen hebben een bijzondere vorm van driehoek-rechthoek verzacht. Ze staan wijd uit elkaar en worden soms verzwaard door het ooglid. Make-up rond de ogen bestaat uit een licht lijntje rondom het oog en een zwart lijntje in de ooghoeken, waardoor de blik wat uitgerekt wordt. Toegestane kleuren variëren van goud tot groen tot hazelnoot. | |
Oren |
De oren zijn middelgroot en lichtjes gekanteld naar de buitenkant van het hoofd. Op de afgeronde punten van de oren worden vaak pluimen gezocht. | |
Lichaam |
||
Algemeenheid |
De Pixie-bob lijkt op een Amerikaanse lynx: de Red Lynx. Zijn lichaam is krachtig en gespierd, lang met prominente schouders. Als hij in beweging is, is zijn gang dezelfde als die van zijn wilde voorouders, slingerend. Een buikzak is wenselijk. | |
Staart |
| Om een Pixie-bob een showkat te laten zijn, moet zijn staart kort zijn, minstens 5 cm lang en niet langer dan het spronggewricht, hoewel veel exemplaren een lange staart hebben. |
Ledematen |
| De poten zijn lang, hebben dikke botten en zijn goed gespierd. |
Voeten |
| De voeten zijn bijna rond, groot en breed. Sommige honden hebben polydactylie. Sinds 2002 wordt dit kenmerk erkend door LOOF en TICA, maar ze mogen niet meer dan zeven tenen hebben. |
Coat |
||
Vacht en textuur |
De vacht kan kort of halflang zijn. Korte vachten zijn zacht en wollig. Een muisgrijze ondervacht is essentieel. Bij halflangharige honden mag de vacht niet langer zijn dan 5 cm. In beide gevallen zijn er seizoensgebonden variaties. De enige kleur die is toegestaan voor show is bruin gevlekt tabby. |
|
Nederlands (nl-NL)