 |
Als eerbetoon aan Aan mijn GuigouMet dank aan Sylvia |
 |
| Je bent thuis geboren en vanaf je 3e dag had je al onze aandacht. We raakten erg aan elkaar gehecht en waren al snel onafscheidelijk. Je was een apart hondje, dromerig en zachtaardig. In jouw wereld wijdde je jezelf aan mij met niet aflatende loyaliteit en liefde. Jij, mijn Iggins, die alleen at als ik de kom vasthield, die alleen in huis wilde komen als ik dat vroeg, die 's ochtends op mijn deur klopte voor een knuffel... Ik heb 4 jaar aan je gewijd zonder de uren te tellen, en mijn grootste plezier was thuiskomen om je te vinden. Helaas heeft cardiomyopathie te vroeg een einde aan je leven gemaakt. Ik zal nooit de blik op je gezicht vergeten nadat je was flauwgevallen. Ik weet dat je liever met papa wegging om mij de pijn te besparen. Ik wil je bedanken voor het wachten tot na de testen... Je hebt Rami op mijn pad gezet en je beschermt me van daarboven. Het is al 7 jaar geleden dat je me verliet en mijn tranen zijn nog steeds niet gedroogd. Tegen degenen die me zeggen dat we alleen aan de goede tijden moeten denken, zeg ik vandaag dat "de herinnering aan geluk niet langer geluk is, de herinnering aan pijn is nog steeds pijn". Ik hou van je. |
Nederlands (nl-NL)