Afghan Chon

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Afghanistan <> Frankrijk / België -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Afghan Chon

De Afghaanse Chon is een hybride ras dat is ontwikkeld uit de Afghaanse windhond en de Bichon Frise. Het is niet bekend wanneer de Afghaanse Chon is ontstaan, maar er wordt gezegd dat hij oorspronkelijk in de Verenigde Staten is gefokt. De Afghaanse Chon behoudt de kenmerken van beide ouderrassen, die kunnen variëren afhankelijk van het nest. De vacht van de Afghaanse Chon is lang, met een zachte, dichte, gekrulde vacht. De grootte varieert, aangezien de Afghaanse windhond een groot ras is, terwijl de Bichon Frise een klein ras is. Veel eigenaren zeggen dat hun Afghaanse Chon veel van zijn temperament heeft geërfd van de Bichon Frise. De Afghaanse Dog is een schattig, vrolijk en sprankelend ras. Het ras is ontwikkeld als gezelschapsdier. Vanwege zijn vacht heeft de Afghaanse Chon matig onderhoud nodig.

Geschiedenis van de Afghan Chon

Net als bij andere hybride rassen is de geschiedenis van de Afghaanse Chon onbekend, simpelweg omdat hij nieuw is. De Afghaanse Chon stamt af van zijn ouderrassen, de Afghaanse windhond en de Bichon Frise. Zijn oorspronkelijke en huidige doel is om te dienen als een trouw, levendig huisdier.
        

Een beetje van de Afghaanse Windhond

        
De Afghaanse windhond komt oorspronkelijk uit Afghanistan en wordt beschouwd als een oud ras dat duizenden jaren oud is. In 1925 werd het ras naar Engeland gebracht, waar het later werd geïmporteerd naar de Verenigde Staten. In de jaren 1970 kwam de Afghaanse windhond in het middelpunt van de belangstelling te staan toen Barbie Amerika opluisterde met haar Afghaanse windhond. In de jaren 1980 werd de Afghaanse windhond een hoofdbestanddeel van de AKC shows en blonk hij uit in gehoorzaamheidsproeven.
Standaard van de Afghaanse Windhond

Een beetje van de Bichon frise

Algemeen wordt aangenomen dat de Bichon Frise afstamt van een wollige waterhond die bekend staat als de Barbet en dat zijn naam is afgeleid van het woord Barbichon. De Bichon Frise komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, net als de rest van de Barbichon familie: de Maltezer, de Havanezer, de Bolognezer en de Coton de Tuléar. Er is tegenstrijdige informatie over de oorsprong van de Bichon Frise. Volgens één verhaal brachten Franse zeelieden de Bichon Frise in de 14e eeuw mee van de Canarische Eilanden. Hoewel de exacte locatie onbekend is, werd de Bichon Frise aanvankelijk gebruikt voor de handel. Het andere verhaal is dat de Spanjaarden de Bichon Frise naar de Canarische Eilanden brachten en Italiaanse zeelieden brachten ze terug. De Bichon Frise was populair bij royalty's en werd beschouwd als een symbool van adel. Na de Eerste Wereldoorlog nam de interesse in de Bichon Frise toe en de Fransen hielpen om het ras te behouden. In 1956 werd de Bichon Frise voor het eerst geïntroduceerd in de Verenigde Staten. In 1973 werd het ras officieel erkend door de AKC.
Standaard van de Bichon frise

Uiterlijk van de Afghan Chon

De Afghaanse Chon lijkt het meest op een van zijn ouderrassen, de Bichon Frise. Hun schedel is licht afgerond. De snuit is minder puntig dan die van de Afghaanse windhond. De staart wordt over de rug gedragen en is lang en krullend. De Afghaanse windhond heeft een zwarte neus. Zijn ogen zijn rond en donkerbruin. De Afghaanse Chon kan wit of gebroken wit zijn. Hun vacht is gekruld, dicht en verhaart niet veel, hoewel sommige Afghaanse Chons een minder gekrulde vacht kunnen hebben omdat ze dominante eigenschappen van het andere ouderras hebben geërfd. De gezichtsuitdrukking van dit schattige ras is er een van onafhankelijkheid en uitgaande uitstraling.

Temperament van de Afghan Chon

De Afghaanse Chon heeft veel van de persoonlijkheid van de Bichon Frise geërfd op het gebied van speelsheid en plezier. De Afghaanse Chon staat bekend om zijn ongelooflijke aanhankelijkheid, plezier en vermaak. Ze houden ervan om zich deel van het gezin te voelen en gedijen op spel. Afghaanse Chon zijn gastvrij voor vreemden, kinderen en andere huisdieren. Het is echter altijd nuttig om je afghaanse chon als puppy aan andere dieren bloot te stellen, zodat hij de ontmoeting met onbekende diersoorten volledig accepteert. Positieve bekrachtiging zal je Afghaanse Chon ten goede komen op het gebied van training, hoewel hij gemakkelijk te onderwijzen is en graag wil behagen. De Afghaanse Chon is graag bezig. Het is raadzaam om uw Afghaanse Chon intensief te laten spelen, verdeeld over twee of drie periodes per dag. Als uw afghaanse chon zich verveelt, kan hij destructief gedrag gaan vertonen. Overmatig blaffen en kauwen kan worden voorkomen als je hybride de juiste mentale en fysieke stimulatie krijgt.

Behoeften en activiteiten van de Afghan Chon

Dagelijkse beweging is essentieel voor je Afghaanse Chon om een actieve en gezonde levensstijl te behouden. Omdat de Afghaanse Chon is gefokt als huisdier, voelt hij niet de behoefte om specifieke taken bij te houden, hoewel hij een hoog energieniveau heeft dat constante activiteit vereist. Het is belangrijk om hem mentaal gestimuleerd te houden met hondvriendelijke spelletjes zoals vissen en schieten. De Afghaanse Chon doet het het beste in een flat of huis met een grote tuin. Verveling kan optreden als je niet in staat bent om je huisdier de uitjes te geven die het nodig heeft, dus overweeg een dagopvang om hem bezig te houden als je een tijdje weg bent.

Onderhoud van de Afghan Chon

De Afghaanse Chon wordt beschouwd als voornamelijk hypoallergeen door de invloed van de Bichon Frise. De vacht van de Afghaanse Chon lijkt het meest op die van de Bichon Frise. Zijn vacht is zacht maar dicht, krullend en niet waterafstotend. Uw Afghaanse Chon moet slechts om de 6 tot 8 weken in bad, en dan alleen indien nodig. Regelmatig borstelen is noodzakelijk voor dit ras; een stevige borstel en een windhondenkam zijn erg handig om uw hond dagelijks te borstelen om klitten te voorkomen. Oren moeten regelmatig worden schoongemaakt om te voorkomen dat bacteriën zich ophopen in de gehoorgang. Tanden moeten regelmatig worden geborsteld om de vorming van tandsteen te voorkomen en nagels moeten om de 2 tot 3 weken worden geknipt en gevijld. De Afghaanse Chon staat niet bekend om kwijlen en geeft geen merkbare geuren af.