Uiterlijk van de German Australian Shepherd
|
De Duitse Australian Shepherd is een middelgrote tot grote hond met een licht rechthoekige omtrek. Sommige honden die de voorkeur geven aan de Duitse Herder kant van de familie hebben een duidelijke helling op de rug, terwijl honden die de voorkeur geven aan de Australische Herder eerder een ontbrekende staart of halve staart erven. Ze hebben een schoon, enigszins gebeiteld hoofd met een middellange tot lange snuit die licht taps toeloopt en afgerond is aan de punt. Hun ogen zijn amandelvormig, middelgroot en kunnen bruin, blauw of een combinatie van beide zijn, met een intelligente, alerte uitdrukking, en hun oren zijn hoog tot middelmatig hoog op het hoofd en kunnen rechtop staan of naar voren en over breken. Ze hebben lange rechte poten met ovale in plaats van ronde botten, en compacte ovaalvormige poten met goed gewelfde tenen. Hun vacht is dubbellaags, met een dikke, dichte ondervacht bedekt met een korte tot middellange weerbestendige laag die recht of licht golvend kan zijn. Deze kruising komt voor in vele mogelijke kleurencombinaties, waaronder verschillende variëteiten van merle, wat het risico op gehoorverlies bij deze hond licht verhoogt. |
Temperament van de German Australian Shepherd
|
Het temperament van deze kruising kan sterk variëren, voornamelijk afhankelijk van de fokpraktijken tijdens de ontwikkeling van het dier. Een goed gefokte Duitse Australian Shepherd moet zeer intelligent zijn, met een beschermend karakter en veel energie, evenals een hoog werkethos. Deze honden kunnen terughoudend zijn tegenover vreemden, maar zouden goed moeten zijn met de meeste kinderen, hoewel het belangrijk is om te onthouden dat kleine kinderen nooit zonder toezicht bij honden mogen worden achtergelaten, voor hun bescherming en die van de honden. De Duitse herder in het bijzonder heeft een extreem krachtige beet, deze hond heeft het vermogen om elk bot in het menselijk lichaam te breken, en deze eigenschap kan ook worden doorgegeven aan de Duitse Australian Shepherd. Gelukkig zijn Duitse en Australische Herders ook zeer trainbare en werkgerichte honden, en als ze goed gesocialiseerd en bezig gehouden worden, zijn ze enthousiaste en betrouwbare metgezellen. Helaas kunnen sommige lijnen van deze rassen ook neigen naar een angstig of hyperactief temperament, en een angstige, ongezonde of ronduit onhandelbare hond kan het resultaat zijn van slechte fokpraktijken. |
Behoeften en activiteiten van de German Australian Shepherd
|
Deze kruising is een kruising tussen twee energieke en atletische werkhonden en heeft als zodanig veel beweging nodig om fit te blijven en destructief of neurotisch gedrag te voorkomen. Deze honden zijn het gelukkigst en gezondst met minstens twee uur of meer stevige beweging en trainingsactiviteiten per dag en naast lichamelijk actief zijn deze honden ook mentaal erg actief. Duitse Australian Shepherds die niet voldoende mentale stimulatie krijgen in de vorm van puzzelspeeltjes, nieuwe ervaringen of trainingsroutines kunnen angstig en destructief worden, zowel voor hun omgeving als voor zichzelf. De Duitse Australian Shepherd heeft veel ruimte nodig om rond te rennen en is over het algemeen veel te actief om in een flat te wonen, hij geeft de voorkeur aan een huis met een grote, veilige tuin om in rond te rennen. |
Onderhoud van de German Australian Shepherd
|
Hoewel Duitse Australian Shepherds maar een paar keer per jaar in bad hoeven, hebben ze een zeer dikke ondervacht en hebben ze de neiging om het hele jaar door veel te verharen. Deze kruising moet minstens twee tot vier keer per week grondig geborsteld worden om dode haren te verwijderen en te voorkomen dat de dichte ondervacht gaat klitten. Duitse en Australische herders verharen actiever op seizoensbasis, een fenomeen dat bekend staat als 'blazen van de vacht'. De Duitse Australian Shepherd erft deze eigenschap waarschijnlijk ook en zal vaker geborsteld en gebaad moeten worden als de seizoenen veranderen. Deze kruising kan ook wat vatbaar zijn voor oorontstekingen, vooral degenen wiens oren naar voren klappen, dus hun oren moeten minstens een keer per week worden schoongemaakt en onderzocht. |