Labbe

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Canada <> Groot-Brittannië -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Beagador
Labeagle
Labbe Retriever

Een korte presentatie van de Labbe

Met twee hondenrassen die zo populair en geliefd zijn als de Labrador Retriever en de Beagle, was het onvermijdelijk dat ze hun krachten zouden bundelen om een felbegeerde specifieke rashond te creëren. Met de vriendelijke, tolerante persoonlijkheid van de Labrador en de vrolijke, speelse aard van de Beagle is de Lab een plezier om bij in de buurt te zijn. Omdat ze veel mentale en fysieke stimulatie nodig hebben, moeten eigenaren zich bewust zijn van hun real-time inzet en voorbereid zijn op de toewijding die deze hond vraagt. Labs hebben over het algemeen het smallere gezicht en de bredere oren van de Beagle, hoewel hun ledematen langer en hun lichaam groter zijn. Hun vacht kan driekleurig zijn zoals die van de Beagle, maar het kan net zo goed bruin, zwart of geel zijn.

Geschiedenis van de Labbe

Een gemengd ras met vele namen, de Labrador Retriever-Beagle kruising kan de Labbe, Beagador, Labeagle of Labbe Retriever genoemd worden. Deze specifieke kruising is waarschijnlijk in de jaren 1990 in de Verenigde Staten ontstaan. Hoewel de geschiedenis van de Labbe beperkt is, kunnen we zeker kijken naar het verleden van zijn twee ouderrassen om een beter idee te krijgen van zijn oorsprong.
        

Een beetje van de Labrador Retriever

        
Ondanks zijn naam komt de Labrador Retriever oorspronkelijk niet uit Labrador, maar zou hij uit Newfoundland komen. De meesten zijn het erover eens dat zijn voorouder de St. John's Water Dog is, een uitgestorven Newfoundland ras dat zich anekdotisch meer thuis voelt in het water dan op het land. Historisch gezien werd de Labrador Retriever gebruikt om te jagen op zowel droog als nat land, waardoor hij favoriet was bij de lokale vissers. Natuurlijk gebruiken velen de Labrador Retriever vandaag de dag nog steeds voor dit doel, hoewel het ras zich heeft ontwikkeld tot een veelheid aan andere disciplines. Labrador Retrievers zijn te zien als therapiehonden, blindengeleidehonden en zelfs drugsdetectors op vliegvelden en veerbootterminals. De Labrador Retriever is zelfs zo'n succesvol ras dat hij nu in veel landen ter wereld in de top tien van populaire honden staat.
Standaard van de Labrador Retriever

Een beetje van de Beagle

De Beagle is ook een geurhond en werkte traditioneel in roedels, op jacht naar konijnen en hazen. Sommige experts geloven dat de Beagle afstamt van een oude lijn van kleine honden die in de 5e eeuw in Griekenland voorkwamen, hoewel dit moeilijk te bewijzen is. Het charmante uiterlijk van de Beagle heeft bijgedragen aan zijn moderne succes en een Beagle werd zelfs beste van de show in de Hound groep op Crufts in 2008.
Standaard van de Beagle

Uiterlijk van de Labbe

De Labbe heeft meestal een hoofd dat lijkt op dat van de Beagle en een iets groter, gedrongener lichaam, zoals dat van de Labrador Retriever. Dit is echter geen vaste regel en een eerste generatie kruising kan meer lijken op een van beide ouders. De meeste honden zijn gebouwd in goede proporties met evenwijdige ledematen en een goed gespierd lichaam. De meeste honden hebben een lange snuit en relatief losse wangen. Hun ogen zijn donkerbruin en zacht, maar niet te groot. Hun zwarte neus heeft wijd open neusgaten en zit trots voor hun gezicht. Hun oren zitten dicht tegen het hoofd aan en zijn over het algemeen breder en langer dan die van de Labrador. Hun staart is lang en middelmatig dik, soms met een elleboog aan het uiteinde. Volwassen Labbies meten meestal tussen 48 en 56 cm en wegen tussen 11 en 18 kg. De vacht van de Lab is kort en glad en kan vele kleuren hebben, waaronder bruin, zwart, tan, geel en rood. Veel honden zijn tweekleurig of driekleurig.

Temperament van de Labbe

Dit vrolijke kruisingsras heeft een echte levenslust en wil dat iedereen dat weet. Ze lijken eindeloze hoeveelheden energie te hebben en zijn niet snel ontmoedigd. Labbies hebben een zachtaardige ziel, zijn graag in de buurt van mensen en dieren en maken overal waar ze komen vrienden. Hoewel hun loyaliteit aan hun familie een pluspunt is, kunnen ze hierdoor overmatig gehecht raken. Als ze voor langere tijd alleen gelaten worden, kunnen sommige Labbies onhandelbaar en destructief worden door verveling en angst. Omdat hun jachtinstinct nog steeds sterk is, kunnen Labby's niet vertrouwd worden met kleine huisdieren, zoals gerbils of cavia's. Ook voorzichtigheid is geboden bij het uitlaten van Labby's. Ook in openbare gelegenheden is voorzichtigheid geboden, want een Labbe die ergens naar ruikt zal niet gemakkelijk terug te roepen zijn. Sommige Labbies staan bekend als eeuwige puppy's, die zich op acht- of negenjarige leeftijd nog steeds gedragen alsof ze zes maanden oud zijn. Mensen die op zoek zijn naar een kalme, ontspannen hond moeten waarschijnlijk ergens anders zoeken, want deze honden lijken nooit te vertragen.

Behoeften en activiteiten van de Labbe

Een Lab is een actieve hond die altijd in is voor een wandeling of een spelletje. Ze zijn klaar voor elk uitstapje, inclusief het strand, het bos of een lange wandeling in de bergen. Denk eraan dat als ze iets interessants ruiken, ze er vandoor kunnen gaan, dus zorg ervoor dat ze in het openbaar onder controle of aangelijnd zijn. Ze houden van zwemmen en spelen graag een balletje of frisbee om hun overtollige energie kwijt te raken. Een Labbe doet het ook goed in hondensporten zoals speuren en behendigheid. Ze zijn het meest geschikt voor een huis met een omheinde tuin, een huis waarin ze niet kunnen graven. Ze zijn niet te gevoelig voor hitte of kou, maar het is het beste om je hond 's ochtends of 's avonds uit te laten en niet op het heetst van de dag in de zomer.

Onderhoud van de Labbe

Labbies hebben een korte, dichte vacht die weinig verzorging nodig heeft om gezond te blijven. Ze verharen matig. Het is daarom een goed idee om ze een of twee keer per week te borstelen om losse haren te verwijderen en de huid te stimuleren. Ze hoeven niet regelmatig in bad en als je dat wel doet, zorg er dan voor dat je een veterinaire shampoo gebruikt zodat de huid niet uitdroogt. Met zo'n actieve hond is het onwaarschijnlijk dat de nagels te veel groeien, maar controleer ze van tijd tot tijd voor het geval ze geknipt moeten worden. Oren moeten regelmatig worden gecontroleerd en schoongemaakt. Het is ook een goed idee om zijn tanden te poetsen om tandsteenvorming te voorkomen.