 |
Shollie |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Duitsland <> Groot-Brittannië -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Shollie |
| De Shollie is een kruising tussen de Duitse Herdershond en de raszuivere Border Collie, twee zeer populaire honden. Ondanks de populariteit van beide ouders is de Shollie geen erg bekend ras. Momenteel wordt de Shollie alleen erkend door de Dog Registry of America en de American Canine Hybrid Club. De Shollie is een geweldige familiehond met een van de hoogste intelligenties van alle honden. Hij kan toegewijd en beschermend zijn voor zijn gezin, maar zachtaardig met degenen van wie hij houdt. Veel Shollies hebben het uiterlijk van een Duitse Herdershond, maar de fysieke kenmerken van de Border Collie zijn altijd duidelijk, ook al zijn ze subtieler. |
Geschiedenis van de Shollie |
| De Shollie is een kruising van twee populaire, hardwerkende en intelligente hondenrassen. Ondanks de populariteit van beide ouders is de Shollie geen bekende kruising en is er weinig documentatie over de geschiedenis van het ras. Eigenaren en mensen die geïnteresseerd zijn in het adopteren van een Shollie doen er echter goed aan om de respectievelijke geschiedenis van de Duitse Herdershond en Border Collie te begrijpen. |
Een beetje van de Duitse Herdershond |
||
| De Duitse Herdershond is een grote herdershond die eind 1800 in Duitsland werd ontwikkeld door kapitein Max von Stephanitz. Stephanitz wilde een herdershond voor Duitse boerderijen die ongeëvenaard zou zijn in zowel hoeden als bewaken. Herdershonden bestonden al enkele eeuwen in de regio, maar een duidelijk Duits ras was nog niet vastgesteld op het moment dat Stephanitz dit project ondernam. Echter, toen de Duitse Herder zich ontwikkelde, nam de behoefte aan herders- en boerderijhonden drastisch af als gevolg van de industrialisatie en daalde de vraag naar herdershonden. In plaats van het ras op te geven of te leven met de lage vraag, overtuigde Stephanitz het Duitse leger en de Duitse politie om de Duitse Herdershond te gebruiken als hun hondeneenheid. De Duitse Herdershond speelde een belangrijke rol in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog, zowel voor de Duitsers als voor de geallieerden, als Rode Kruis hond, boodschapper, redder en schildwacht. Tijdens de oorlog werd een Duitse Herdershond puppy door een Amerikaanse korporaal uit een gebombardeerd wrak in Frankrijk gehaald. De puppy werd teruggebracht naar de Verenigde Staten waar hij de rol van Rin Tin Tin speelde in verschillende films en televisieprogramma's. De Duitse Herdershond heeft in de loop van zijn geschiedenis vele rollen gehad, waaronder blindengeleidehond, waakhond, militaire hond, politiehond en drugs- en bomspeurhond. Helaas is de Duitse Herdershond door de jaren heen ook negatief in de publiciteit gekomen als agressieve hond. Hoewel het ras een hoge mate van aangeboren agressie heeft, is de Duitse Herder een loyaal en aanhankelijk ras dat consequent op de tweede plaats staat van de populairste honden van de American Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Duitse Herdershond |
Een beetje van de Border Collie |
| De Border Collie komt uit een lange lijn van Engelse herders van de Britse eilanden, nadat liefhebbers de intelligentie, gratie en behendigheid van de lokale herders opmerkten. De voorouders van de Border Collie waren inheemse honden die zich vermengden met invasieve Romeinse rassen en die overbleven om te gedijen op boerderijen en weilanden langs de grens tussen Schotland en Engeland. De Border Collie ontleent zijn naam aan het grensgebied tussen Schotland en Engeland, en Collie betekent herdershond in het Schots-Gaelisch. Enthousiastelingen wilden een behendige hond met superieure herderscapaciteiten ontwikkelen voor showdoeleinden, en de Border Collie is het resultaat van deze enthousiaste inspanningen. Vandaag de dag worden Border Collies gefokt om hun uitstekende kwaliteiten op het gebied van hoeden en behendigheid, maar ook om hun bouw. Sommigen zijn echter van mening dat de Border Collie als werkhond zo superieur is dat exterieurstandaarden niet zouden moeten meewegen in het fokprogramma en dat fokkers zich in plaats daarvan zouden moeten concentreren op de werkrol van de hond. De Amerikaanse Kennel Club erkende de Border Collie in 1995. |
 |
| Standaard van de Border Collie |
Uiterlijk van de Shollie |
| De Shollie wordt vaak beschreven als een Duitse Herder omdat het uiterlijk van dit familielid vaak dat van de Border Collie overtreft. De Shollie is een grote hond, met een gewicht tot 36 kilo, met lange, rechte poten. Het hoofd van de Shollie staat in verhouding tot zijn lichaam, en zijn oren zijn groot en driehoekig en kunnen naar achteren gevouwen worden. De ogen van de Shollie zijn donkerbruin, maar sommige puppies kunnen gekleurde ogen van de Border Collie lijn hebben. De ogen van de Shollie zijn amandelvormig met een intelligente, zachte uitdrukking die vaak wordt geaccentueerd door de gekleurde wenkbrauwen. De vacht van de Shollie is meestal dikker dan die van zijn Duitse Herdershond en iets zachter, een eigenschap die hij van zijn Border Collie ouder overneemt, en zijn staart is minder borstelig dan die van de Duitse Herdershond. Voor de rest kan de Shollie soms verward worden met een raszuivere Duitse Herdershond, vooral als hij jong is. |
Temperament van de Shollie |
| De Shollie heeft een hoog temperament en veel energie. Ze zijn aanhankelijk en trouw aan hun familie en zullen alles doen om hen te beschermen. Shollies zijn bijzonder aanhankelijk en beschermend voor kinderen en kunnen ze vaak samenbrengen. Kinderen mogen echter nooit alleen gelaten worden met een Shollie, of een andere hond, voor de veiligheid van zowel hond als kind. De Shollie heeft de neiging zich afzijdig te houden van vreemden, maar is nooit overdreven verlegen of agressief. Verlegenheid en agressie zijn eigenschappen die zich excessief kunnen ontwikkelen als er niet goed mee wordt omgegaan. Eigenaars moeten stappen ondernemen om hun Shollie goed te socialiseren en te verzorgen. Het erfgoed van de Shollie als herdershond maakt van deze kruising een vriendelijke hond, maar ook een vriendelijk dier met andere huisdieren, zoals katten. Ze zijn speels, maar houden ook van dutjes en knuffels. Zijn energieniveau ligt meestal hoger dan dat van de Duitse Herdershond en zijn speelse karakter heeft hij van zijn Border Collie ouder. De Shollie wordt beschouwd als een zeer intelligent ras dat gemakkelijk te trainen is met een toegewijde eigenaar. |
Behoeften en activiteiten van de Shollie |
| De Shollie is geen huishond en moet veel tijd doorbrengen met spelen en buiten rondrennen. De genen van de Border Collie vereisen dagelijkse behendigheidsoefeningen en taakgericht spel, anders loopt de Shollie het risico zich te vervelen en destructief te worden. Hun hoge activiteitenniveau en intelligentie vereisen een toegewijde eigenaar die ook ervaring heeft met hondenbezit. Een Shollie die niet mentaal en fysiek betrokken is, zal negatief gedrag ontwikkelen, waaronder vernielzucht, angst, agressie of zelfs verlegenheid. De Shollie heeft minstens 60 minuten dagelijkse buitenactiviteit nodig, dus een thuis met een omheinde tuin is essentieel. De Shollie is niet geschikt voor een leven op een flat en doet het goed op het platteland. De Shollie is ook aangepast aan verschillende klimaten, maar eigenaars moeten altijd heel voorzichtig zijn met Shollie-activiteit bij warm weer om oververhitting, die fataal kan zijn, te voorkomen. |
Onderhoud van de Shollie |
| De Shollie verhaart veel en moet dagelijks geborsteld worden om losse en dode haren te helpen verwijderen. Hij verhaart twee keer per jaar en dagelijks borstelen zal de hoeveelheid haar en huidschilfers aanzienlijk verminderen. Regelmatig borstelen vermindert vervilting en verwijdert vuil uit de vacht, waardoor hij een mooie vacht behoudt. De Shollie staat niet bekend om kwijlen en heeft geen sterke hondengeur. Eigenaars moeten hun Shollie niet te vaak in bad doen, omdat dit de hoeveelheid natuurlijke oliën op de huid kan verminderen en tot irritatie kan leiden. Als baden nodig is, moeten eigenaren een hypoallergene shampoo gebruiken en deze niet te vaak gebruiken. Shollies hebben geen last van gebitsproblemen, maar een paar keer per week de tanden poetsen helpt toekomstige gebitsproblemen te voorkomen. |
Nederlands (nl-NL)