 |
Ganaraskan |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Frankrijk / België <> Duitsland <> Frankrijk <> U.S.A. -> Canada | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Ganaraskan |
| Aan het einde van de jaren 1970 probeerde een groep fokkers de ideale therapiehond te creëren door gebruik te maken van kleine, weinig verharende honden zoals de Bichon Frise, Dwergschnauzer en Poedel, maar ook van de Amerikaanse Cocker Spaniel, een andere kleine hond die bekend staat om zijn trainbaarheid en zachtaardige aard. Het resultaat is een zorgeloos hondje dat over het algemeen vriendelijk is tegen iedereen en over het algemeen een vacht heeft die als hypoallergeen wordt beschouwd. Ze werden oorspronkelijk ontwikkeld als therapiehonden, maar hebben ook bewezen uiterst aangename huisdieren te zijn. Hoewel dit zich ontwikkelende ras nog niet erkend is door de Canadese Kennel Club, wint het aan populariteit en aanzien. |
Geschiedenis van de Ganaraskan |
| De Ganaraskan is een ras dat sinds de tweede helft van de jaren 1970 in Ontario, Canada, in ontwikkeling is. Een groep fokkers die woonden in het Ganaraska River gebied van Point Hope, Ontario, besloten om te proberen een ideale therapiehond te fokken die intelligent en vriendelijk was, terwijl hij weinig of geen reactie veroorzaakte bij de meeste allergiepatiënten. Ze kozen vier rassen als basis, de Bichon Frise, Dwergschnauzer, Engelse Cocker Spaniel en Poedel, allemaal kleine honden die bekend staan om hun vriendelijkheid en trainbaarheid. Deze eigenschappen maken ze ook uitstekende huisdieren die in elk huis kunnen gedijen en goed overweg kunnen met volwassenen en kinderen, en ze zijn snel erg populair geworden bij de algemene bevolking. Het ras maakte ook grote indruk toen een Ganaraskan genaamd Molly, die een hartaandoening had die bekend staat als patent ductus arteriosus, een succesvolle fluoroscopische operatie onderging, waardoor ze een lang en gezond leven kon leiden. Alle Ganaraskan honden zijn geregistreerd via de Canadian Ganaraskan Breeders Association en het Canadian Identification Project, dat is gevestigd in Ottawa, en in 2012 diende Bernard Gil of Point Hope een aanvraag in om de naam Ganaraskan te registreren als handelsmerk voor een nieuw hondenras, met een huidige status van 'Onderbreking van de procedure'. De fokkersvereniging is nog steeds bezig zich te kwalificeren als een officieel ras bij de Canadese Kennel Club, een proces waarbij het fokprogramma gedurende meerdere generaties onder toezicht staat van het Ministerie van Landbouw. |
Een beetje van de Bichon frise |
||
| De Bichon frise is een mediterrane hond, net als zijn neven de Coton de Tuléar, de Bolognezer, de Maltezer en de Havanezer. Ze behoren allemaal tot de familie en zijn vermoedelijk direct verwant aan de Barbet. Eenmaal in Europa waren ze geliefd bij de adel en toen de trend veranderde, werden ze straat- en circusartiesten. Tegenwoordig presteren ze heel goed in de wedstrijdring. Ze zijn prachtige metgezellen en werden in 1972 geregistreerd door de Amerikaanse Kennel Club. | ||
 |
||
| Standaard van de Bichon frise | ||
Een beetje van de Dwergschnauzer |
||
| De Dwergschnauzer is een van de drie soorten Schnauzers, de andere twee zijn de Standaard en de Reus. Deze honden komen uit Beieren in Duitsland en werden gebruikt als boerderijhonden. Het waren veelzijdige werkers die dieren hoedden, ratten vingen en dieren en eigendommen bewaakten. Om de Standaard Schnauzer compacter te maken, werden ze gefokt met de Poedel en Affenpinscher om de Dwergschnauzer te creëren. | ||
 |
||
| Standaard van de Dwergschnauzer | ||
Een beetje van de Poedel |
||
| De standaardpoedel is een van de drie varianten van het poedelras, de andere twee zijn de dwergpoedel en de speelgoedpoedel. De Poedel is ongetwijfeld de meest populaire keuze van de hond voor het creëren van specifieke kruisingen. Dat is niet alleen omdat ze in drie verschillende maten bestaan, maar ook omdat ze een zachte vacht en een zacht, intelligent karakter hebben. Poedels bestaan al sinds de 15e eeuw en stammen af van de Franse Barbet, een waterhond. Hoewel de misvatting bestaat dat de Poedel zelf een Frans ras is, zijn experts het erover eens dat hij oorspronkelijk uit Duitsland komt, waar hij werd gebruikt voor de eendenjacht. | ||
 |
||
| Standaard van de Poedel | ||
Een beetje van de Amerikaanse Cocker Spaniel |
||
| De Amerikaanse Cocker Spaniel is nauw verwant aan de Engelse Cocker Spaniel en ooit werden ze tot hetzelfde ras gerekend. Amerikaanse Cocker Spaniels zijn kleiner en lichter dan Engelse Cocker Spaniels en werden meer gefokt als showhonden en gezelschapshonden dan iets anders. Engelse Cockers werden van oudsher gefokt voor de jacht en werden gebruikt als jachthonden, gebruikmakend van hun superieure reukzin om prooien op te sporen in laaggelegen gebieden en deze op te jagen voor de jager. Hoewel de Amerikaanse Cocker Spaniel ooit de meest populaire gezelschapshond in Amerika was, heeft hij de afgelopen jaren te maken gehad met hevige concurrentie en maakt hij nu kans om de Top 20 lijst te halen. | ||
 |
||
| Standaard van de Amerikaanse Cocker Spaniel |
Uiterlijk van de Ganaraskan |
| De Ganaraskan is een klein hondenras, over het algemeen tussen de 7 en 8 kilo zwaar en ongeveer 35,5 tot 40,5 centimeter schofthoogte als hij volgroeid is. Er kunnen variaties zijn omdat dit ras nog in ontwikkeling is, maar over het algemeen zijn het kleine, goed gebouwde honden die iets langer zijn dan ze lang zijn, met een snuit die iets korter is dan hun enigszins afgeronde schedel. Ze hebben ronde ogen die meestal donker van kleur zijn met een heldere, onderzoekende uitdrukking en korte, driehoekige oren die hoog op de schedel zitten en naar voren vouwen, met punten die meestal net onder de ooglijn hangen. In de meeste gevallen hebben ze een golvende vacht van gemiddelde lengte die in veel verschillende kleuren voorkomt en vaak als hypoallergeen wordt beschouwd. Veel Ganaraskan honden hebben ook de kenmerkende wenkbrauwen, snor en baard die ze geërfd hebben van hun Miniature Schnauzer erfgoed en hun staarten kunnen lang zijn, met een lichte kromming, of ze kunnen strak over de rug krullen. |
Temperament van de Ganaraskan |
| Dit ras werd oorspronkelijk ontwikkeld om de ideale therapiehond te zijn, wat een zeer specifieke set persoonlijkheidskenmerken vereist. Het zijn over het algemeen levendige kleine honden met een uitzonderlijk vermogen en verlangen om te leren, gecombineerd met een geduldige en ontvankelijke aard. Hoewel het belangrijk is voor de gezondheid en veiligheid van de hond om nauwlettend toe te zien op elke interactie tussen deze honden en jonge of onstuimige kinderen, vanwege hun kleine formaat en tolerante, speelse aard, zijn ze ook uitstekende metgezellen voor het gezin, die het goed kunnen vinden met zowel volwassenen als kinderen. Ze integreren over het algemeen goed met andere honden en hebben een vrij lage prooidrift, waardoor ze goede kameraden zijn voor huizen met katten en andere kleine dieren. Dit opkomende ras is echter geen goede waakhond, want ze houden van iedereen die ze tegenkomen en zullen eerder een vreemdeling verwelkomen in je huis dan territoriaal gedrag vertonen. |
Behoeften en activiteiten van de Ganaraskan |
| Hoewel Ganaraskaanse honden over het algemeen levendig en speels zijn, brengen ze ook graag een rustige avond thuis door. Ze hebben nog steeds dagelijkse beweging nodig, op zijn minst een paar korte wandelingen, maar ze kunnen vaak heel wat energie kwijt met binnenspelletjes en zijn niet geneigd om te blaffen, waardoor het uitzonderlijke honden zijn voor mensen die in flatgebouwen wonen. Het zijn ook zeer intelligente honden, die regelmatig mentale stimulatie nodig hebben en kunnen uitblinken in activiteiten zoals gehoorzaamheid en behendigheid. Het is belangrijk om je hond goed uit te rusten als je gaat trainen in koud weer, want zijn eenlagige vacht maakt hem gevoeliger voor temperatuurdalingen. |
Onderhoud van de Ganaraskan |
| Dit ras vereist meer verzorging dan veel andere rassen omdat het fijn, golvend haar heeft dat de neiging heeft te klitten en te draaien als het niet goed wordt verzorgd. Hoewel de vacht in zijn natuurlijke staat kan worden gelaten, kiezen veel ouders ervoor om de vacht van hun Ganaraskan te laten trimmen voor extra gemak, door het zelf te doen of door een professionele trimsalon. Dagelijks borstelen is niet alleen nodig om vilt en klitten te verwijderen, maar ook vuil en afval dat zich heeft opgehoopt. Hun vacht heeft maar één laag in plaats van twee, waardoor ze gevoeliger zijn voor kou. Een maandelijkse controle van de lengte en voorbereiding van de te knippen nagels, evenals drie keer per week tandenpoetsen, worden aanbevolen. |
Nederlands (nl-NL)