 |
Rode lynx |
|
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Tussen het zuiden van Canada en het noorden van Mexico | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
| Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
| De rode lynx, ook bekend als Lynx bai, Chat sauvage in Quebecois Frans, Chat tigré in Cajun Frans en Bobcat in het Engels, is een katachtige van het geslacht Lynx die leeft in Noord-Amerika. Er zijn twaalf erkende ondersoorten en de populaties strekken zich uit van het zuiden van Canada tot het noorden van Mexico, inclusief het grootste deel van de Verenigde Staten. Dit roofdier houdt zich op in een breed scala aan habitats, van bos tot halfwoestijn, met inbegrip van stedelijke gebieden en moerassige omgevingen. De rode lynx lijkt op de andere drie soorten van het Lynx geslacht, met oren bekroond met een pluim van zwart haar, een korte staart en een slingerende tred door zijn zeer lange achterpoten. Hij heeft echter opvallende zwarte strepen op zijn voorpoten en een korte staart met een zwarte punt. Hij meet gemiddeld 90 cm van kop tot staart en 50 cm bij de schouder. Zijn gewicht varieert van 6 tot 13 kilogram. De rode lynx kan lange perioden zonder voedsel overleven en vervolgens grote hoeveelheden voedsel inslikken als er een overvloed aan prooi is. Tijdens perioden van voedselschaarste zal hij vaak grotere prooien aanvallen, zodat hij zich meerdere dagen kan voeden. De rode lynx spoort zijn prooi vanuit een hinderlaag op en valt deze dan in één keer of na een korte achtervolging aan. Hij heeft een voorkeur voor zoogdieren die tussen de 0,7 en 5,7 kg wegen; zijn belangrijkste prooi varieert van regio tot regio: in het oosten van de Verenigde Staten jaagt hij op sneeuwschoenhaas, terwijl hij in het noorden van zijn verspreidingsgebied op sneeuwschoenhaas jaagt. Waar deze belangrijkste prooisoorten naast elkaar voorkomen, zoals in New England, vormen deze twee soorten de primaire voedselbron. In regio's ver naar het zuiden worden konijnen en hazen vervangen door ratten van het geslacht sigmodon. De belangrijkste prooi in Washington State is de Mountain Beaver, de Peccary in Texas en de Arctic Hare in Canada. De Rode Lynx is een opportunistische soort die zonder aarzelen van dieet verandert, in tegenstelling tot de meer gespecialiseerde Canadese Lynx. Onderzoek heeft aangetoond dat veranderingen in het dieet correleren met een afname van de belangrijkste prooi van de Bobcat. De rode lynx past zijn jachttechnieken aan de grootte van zijn prooi aan. Bij kleine dieren, zoals knaagdieren, eekhoorns, vogels, vissen en insecten, zal hij jagen in gebieden waarvan bekend is dat er een overvloed aan prooi is. Bij iets grotere dieren, zoals konijnen en hazen, verbergt hij zich in het kreupelhout en wacht tot zijn prooi minder dan 10 meter van hem vandaan is. Minder vaak voedt hij zich met grotere dieren zoals vossen, nertsen, stinkdieren, huishonden en katten, en soms valt hij vee en pluimvee aan. Hoewel paarden en grootvee gespaard blijven, vormt hij een bedreiging voor kleine herkauwers zoals schapen en geiten. Volgens de National Agricultural Statistics Service van het USDA werden in 2004 11.100 schapen gedood door een Bobcat, wat neerkomt op 4,9% van de sterfgevallen onder schapen als gevolg van predatie. Sommige sterfgevallen kunnen echter verkeerd geïdentificeerd worden, vooral omdat de Bobcat zich ook voedt met dieren die gedood zijn door andere roofdieren. Er zijn 12 erkende ondersoorten : Lynx rufus baileyi Merriam, 1890 - zuidwestelijke Verenigde Staten en noordwestelijk Mexico Lynx rufus californicus Mearns, 1897 - Californië, westelijk Sierra Nevada Lynx rufus escuinipae J. A. Allen, 1903 - Centraal-Mexico en noordelijk langs de westkust van zuidelijk Sonora Lynx rufus fasciatus Rafinesque, 1817 - Oregon, Washington, westelijk Cascadegebergte, noordwestelijk Californië en zuidwestelijk British Columbia Lynx rufus floridanus Rafinesque, 1817 - zuidoostelijke VS en Mississippi Vallei tot zuidwest Missouri en zuidelijk Illinois Lynx rufus gigas Bangs, 1897 - noordelijke staat New York tot Nova Scotia en New Brunswick Lynx rufus oaxacensis Goodwin, 1963 - Oaxaca Lynx rufus pallescens Merriam, 1899 - noordwestelijke VS en zuidelijk British Columbia, Alberta en Saskatchewan Lynx rufus peninsularis Thomas, 1898 - Baja California Lynx rufus rufus Schreber, 1777 - oost-centrale Verenigde Staten Lynx rufus superiorensis Peterson en Downing, 1952 - westelijke Grote Meren, inclusief Michigan, Wisconsin, zuidelijk Ontario en een groot deel van Minnesota Lynx rufus texensis J. A. Allen, 1895 - westelijk Louisiana, Texas, centraal Oklahoma en zuidelijk Tamaulipas, Nuevo Leon en Coahuila |
Nederlands (nl-NL)