Gemarmerde kat |
||
Hij is een wild dier |
Land van oorsprong |
Borneo, Sumatra en het Indochinese schiereiland | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Het bezit van dit dier is niet toegestaan Koninklijk Besluit tot vaststelling van de lijst van niet voor productiedoeleinden gehouden zoogdieren die wel gehouden mogen worden (M.B. 24.08.2009) |
De gemarmerde kat is een kattensoort in het geslacht Pardofelis. Hij lijkt qua grootte op de huiskat, maar wordt gekenmerkt door zijn lange staart, die de helft van zijn totale lengte is. Zijn gevlekte vacht doet denken aan marmer. Met kenmerken die lijken op die van de grote katten, is zijn taxonomische positie aanzienlijk gevarieerd. Deze katachtige leeft in tropische regenwouden, is waarschijnlijk boombewonend, solitair en territoriaal. Zijn verspreidingsgebied omvat de eilanden Borneo en Sumatra, het Indochinese schiereiland en strekt zich uit tot aan de uitlopers van de Himalaya in Nepal en Zuid-China. De aantallen in het wild zijn moeilijk in te schatten, omdat de soort discreet is en leeft in een omgeving die moeilijk toegankelijk is. De belangrijkste bedreiging voor de gemarmerde kat, die door de International Union for Conservation of Nature wordt beschouwd als een kwetsbare diersoort, is ontbossing. Deze katachtige is nog steeds weinig bekend: er worden minder dan een dozijn exemplaren in dierentuinen gehouden, hoewel dit het mogelijk heeft gemaakt om essentiële gegevens te verzamelen over de voortplanting en het gedrag van de soort. In de jaren 2000 hebben verschillende studies over kleine Aziatische katachtigen onze kennis over de gemarmerde kat vergroot en ons in het bijzonder in staat gesteld om de grootte van zijn territorium te bepalen. Deze katachtige heeft een roodbruine tot geelgrijze vacht met grote bruine vlekken omringd met zwart, vergelijkbaar met die van de Wolkenpanter, maar minder uitgesproken. De binnenkant van de dijen, buik en borst zijn lichter. De vacht is zacht, dik en zeer dicht, vooral op de staart. Op de poten, de staart en het hoofd bedekken talrijke zwarte vlekken de vacht en kunnen samenvloeien tot smalle strepen. Er zijn twee strepen op de bovenkant van de schedel, in de buurt van de oren, en een zeer lange lijn langs de rug. De staart is gevlekt aan de basis en geringd aan de punt en beslaat de helft van de totale lengte van het lichaam. De totale lengte van een gemarmerde kat is 80 tot 115 cm. De schofthoogte is 35 tot 55 cm. De Marbled Cat weegt tussen de 4 en 8 kg. De poten zijn soepel en vrij kort met zeer brede poten. De oren zijn klein en afgerond, de rug is zwart met een witte vlek in het midden. De ogen zijn geel tot goudkleurig met spleetjes in de pupillen, net als bij de huiskat. De hoektanden van de gemarmerde kat zijn lang in verhouding tot zijn grootte en de bovenste voorkies is over het algemeen afwezig of rudimentair. De schedel is rond met een kleine sagittale kuif; een ring van bot omringt de oogkassen, wat vrij zeldzaam is bij katachtigen. Volgens Peter Jackson is de gemarmerde kat een van de moeilijkste katachtigen om in het wild te identificeren. Hij kan gemakkelijk worden verward met de Nebula Panter en de Bornean Nebula Panter vanwege de morfologische gelijkenis (verhouding staartlengte/lichaamslengte, vacht); deze twee katachtigen zijn echter veel groter. De Luipaardkat kan ook worden verward met een Marbled Cat omdat hij even groot is en hetzelfde leefgebied heeft, maar hij heeft niet zo'n lange staart en de gevlekte vacht. De gemarmerde kat is weinig bekend en er is weinig bekend over zijn gedrag en dieet: zijn sociale structuur is waarschijnlijk solitair, zoals bij de meeste katachtigen. In gevangenschap wordt hij beschouwd als een volgzame, tamme katachtige. De gemarmerde kat is een bijzonder behendige boombewonende katachtige die voornamelijk 's nachts leeft. Door zijn lange staart als slinger te gebruiken, kan hij alleen aan zijn achterpoten hangen en met zijn kop uit bomen afdalen. De manier waarop hij zich door de bomen beweegt doet denken aan primaten. Op Borneo is hij vaker op de grond te vinden. Hij jaagt op eekhoorns, kleine reptielen, kikkers, reuzenhaai, ratten en vogels; zijn dieet bestaat waarschijnlijk voornamelijk uit vogels en eekhoorns. In gevangenschap weigert hij aas. Tijdens het onderzoek van Lon Grassman naar een vrouwtje van de Marbled Cat, onthulden de verzamelde gegevens een territorium van ongeveer 5,3 km2. Het vrouwtje liep elke dag minstens 477 meter en leek 's nachts en in de schemering het meest actief te zijn. |