Saint Bernewfie

Hij wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Zwitserland <> Canada -> U.S.A.
Vertaling
Francis Vandersteen

Een korte presentatie van de Saint Bernewfie

Dit zijn grote honden, maar zeer aanhankelijk en zachtaardig. De Sint Bernewfie is een designerhond en is een kruising tussen een raszuivere Sint Bernard en een raszuivere Newfoundlander. Ze kunnen tot 82 kilo wegen en tot 84 centimeter lang worden. Hoewel ze dus nogal intimiderend lijken, zijn ze eigenlijk heel zachtaardig en uitstekend met kinderen. Hoewel ze hun familie beschermen, is de Sint Bernewfie meer een zachtaardige reus en niet agressief. Ze moeten veel tijd met hun gezin doorbrengen en doen het niet goed als ze alleen in een tuin worden achtergelaten. Ze kunnen soms een beetje koppig zijn, maar vroege socialisatie en training zullen helpen. Ze kwijlen en verharen, wat goed past bij mensen die hier geen last van hebben. Veel voorkomende kleuren zijn zwart, bruin, rood en wit, en de vacht kan grof en ruw of glad zijn, en is waterafstotend.

Geschiedenis van de Saint Bernewfie

De Sint Bernewfie is een combinatie van een raszuivere Sint Bernard en een raszuivere Newfoundlander.

 

        

Een beetje van de Sint Bernard

        
De Sint Bernard werd gefokt als een werkhond in de Alpen van Zwitserland en Italië en staat bekend om zijn reddingswerk op de Grand en Petit Saint Bernard passen. Hun voorouders waren waarschijnlijk Mastiff-type honden die arriveerden met het Romeinse leger. De Sint Bernard is internationaal erkend als een van 's werelds beroemdste molosserrassen. Aartsdeken Bernard de Menthon stichtte een hospice dat vermoedelijk werd bewaakt door deze honden, die ook hielpen bij het vinden van verdwaalde reizigers. Op een gegeven moment werden de honden gekruist met Newfoundlanders, maar hun langere vacht was niet geschikt voor de leefomstandigheden daar. Er wordt gezegd dat de honden meer dan 2000 reizigers hebben gered, waarbij één hond in het bijzonder, Barry genaamd, er alleen al 40 heeft gered. De Zwitserse Kennel Club erkende het ras in 1880, terwijl de Amerikaanse Sint Bernard Club acht jaar later werd opgericht.
Standaard van de Sint Bernard

 

        

Een beetje van de Newfoundlander

Het ras Newfoundlander is ontstaan in Newfoundland, Canada, als werkhond op vissersboten. Het zijn uitstekende zwemmers en, met hun dikke dubbele vacht en zwemvliezen, blinken ze uit in het redden van water. Een van hen redde Napoleon Bonaparte in 1815, toen hij overboord sloeg toen hij probeerde te ontsnappen uit ballingschap op het eiland Elba. Liefkozend bekend als 'Newfs' of 'Newfies', delen deze honden veel eigenschappen met andere Mastiffs, zoals de Sint Bernard Dog en de English Mastiff. Op een gegeven moment kelderde het aantal honden in Newfoundland toen de regering belastingen oplegde aan Canadese gezinnen die maar één hond mochten houden. Witte en zwarte Newfoundlanders worden Landseers genoemd als erkenning voor Sir Edwin Landseer, die ze schilderde. De eerste Newfoundlander werd tentoongesteld in Engeland in 1860 en het ras werd voor het eerst geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club in 1879. Een van de bekendste Newfoundlanders is Nana, het geliefde, beschermende kindermeisje van de Darling-kinderen in Peter Pan.
Standaard van de Newfoundlander

Uiterlijk van de Saint Bernewfie

De Saint Bernewfie is een reusachtige hond met een gewicht tot 82 kilo en een lengte tot 84 centimeter. De meest voorkomende kleuren zijn zwart, bruin, rood en wit. De vacht kan grof en ruw of glad zijn en is waterafstotend. Ze kunnen kort of lang haar hebben. Het zijn sterke, gespierde honden met een breed hoofd, zachte, intelligente donkerbruine ogen en zwarte neuzen. Afhankelijk van het ouderras waar de Sint Berners het meest op geïnspireerd is, kan zijn snuit vierkant en kort zijn, zoals die van de Newfoundlander, of iets langer, zoals die van de Sint Bernard. Dit ras staat bekend om kwijlen en speekselen, dus het is een goed idee om een doekje bij de hand te hebben, vooral na het eten, anders loop je het risico besproeid te worden met speeksel.

Temperament van de Saint Bernewfie

Laat je niet misleiden door zijn grootte. De Sint-Bernewfie is een zachtaardige, vriendelijke hond die heel tolerant is tegenover kinderen. Het zijn zeer speelse honden, maar voorzichtigheid is geboden met kleine kinderen voor het geval ze zichzelf verwonden. Kinderen moet worden geleerd hoe ze zich moeten gedragen met een hond om slecht gedrag, zoals plagen of kwispelen met de staart, te voorkomen. De Sint Bernhard is geen hond die graag veel tijd alleen doorbrengt. Hij doet het het beste met zijn gezin en heeft mentale en fysieke stimulatie nodig om gelukkig te zijn. Omdat het een grote hond is, is het essentieel om hem als pup al mee te nemen naar socialisatie- en trainingslessen. Hij kan een beetje koppig zijn, maar het is een intelligente hond en de resultaten zullen geleidelijk komen, op voorwaarde dat hij veel lof krijgt. Hij is beschermend naar zijn gezin en zal blaffen als waarschuwing wanneer vreemden naderen, maar het is geen agressieve hond. De Sint-Berners is een vrij energieke hond, maar hij heeft niet veel beweging nodig zolang hij maar tijd met u kan doorbrengen.

Behoeften en activiteiten van de Saint Bernewfie

De Sint-Bernewfie is een energieke hond die dagelijks beweging nodig heeft, maar niet per se uitputtend. Deze honden, samen met hun hardwerkende voorouders, hebben mentale stimulatie nodig om te voorkomen dat ze zich gaan vervelen, wat kan leiden tot destructief gedrag. Ze zullen genieten van wandelingen of ravotten op het strand en gedijen ook goed bij hondensporten. Uw hond zal waarschijnlijk graag zwemmen, wat een uitstekende oefening is voor een grote hond omdat het geen druk uitoefent op hun gewrichten. Vanwege zijn grootte is de Sint-Berners niet geschikt voor een leven in een flat. Ze hebben geen grote tuin nodig, maar ze houden wel van ruimte om rond te rennen. Deze honden doen het het beste in koud weer en verdragen geen warmte.

Onderhoud van de Saint Bernewfie

De Sint Bernewfie, die een dikke, waterafstotende vacht heeft die kort of lang kan zijn, verhaart vrij veel en moet daarom twee tot drie keer per week geborsteld worden om zijn uiterlijk te behouden. Deze honden hebben de neiging om vies te worden en hun vacht trekt dingen aan zoals bramen, die eruit geborsteld moeten worden. Ze kwijlen ook overal en hebben iemand nodig die niet aarzelt om na hen te dweilen. Ook al kunnen ze vies en modderig zijn, neem ze niet te vaak in bad, want dat verwijdert de oliën die nodig zijn voor hun vacht. Oren moeten ook worden gecontroleerd op vuil en tanden moeten regelmatig worden gepoetst om een slechte adem te voorkomen. Nagels kunnen worden geknipt als ze niet van nature versleten zijn.